روشن ایشیق
احمد اسدالهینین عزیز خاطیرهسینه
… و هر یئر بوران،
و هر یئر دومان؛
و سن هلهده گؤزهلسن ای نازلی آفت! ای جان آلان! ای ملک!
ای اؤلوم الههسی..! –
کی «یئنه سورمه چکیبسن ائولر ییخان گؤزونه»…،
کی ایللر بویودور آختاریرسان منی-
ای نازلی آفت…! ای اؤلوم الههسی…!
ای گوزهل پری!-
و هر یئر دومان؛
و سن هلهده گؤزهلسن ای نازلی آفت! ای جان آلان! ای ملک!
ای اؤلوم الههسی..! –
کی «یئنه سورمه چکیبسن ائولر ییخان گؤزونه»…،
کی ایللر بویودور آختاریرسان منی-
ای نازلی آفت…! ای اؤلوم الههسی…!
ای گوزهل پری!-
کی گؤزلرینین سورمهسی آرازین قوملوغونداندیر،
کی آراز … آراز … خان آراز…!
کی «آرازی آییردیلار»… جان… جان … «آیریلارمی کؤنول جاندان» ای اؤلوم الههسی؟!
گل … گل … گل ای نازلی آفت!
کی ایللر بویو یاریشدیغیمیز ماراتوندا-
داها سنین ایکینجی اولماغین سونا چاتیر؛
گل کی آلتمیشیندا منه چاتماماغینی بیر داها خاطیرلایاسان…!
گل… گل… گل کی داها سونا چاتیر یاریش … سونا چاتیر ماراتونوموز
و کیم سندن داها یاخچی بیلیر کی من همیشه بیرینجیایدیم –
و سن همیشه آرخامجا منی توتماغا چابالاییردین؛
و سون دفعه،
دوز او زامان کی کلبهتینین دوداقلاری-
دیرناغلاریمین اوجون اؤپوردو، سوموروردو …
و کاش … کاش … کاش بیلیردین کی «دؤشونده باخ قیزیل گوله» نه دئمکدیر ای نازلی آفت…!
کی یاخینلاشدین
و دوداقلارینی قولاغیمین دیبینه قویوب: «آی … آی … ابنالخلق …! اؤز قانینین ایچینده اوزورسن…»- دئدین منه
و من سنه دئدیم: سن نه دیل بیلمزسن ای اؤلوم الههسی …!،
نه دیل قانمازسان ای نازلی آفت!-
که «جمعهها خون جای بارون میچکه»
و یئنهده من … سن … من … سن … بؤیوک بیر ماراتون ایچینده هله قاچیردیق؛
و سن هله ده ایکینجیایدین
و من کئفلی- آییق بیر حالدا قانیمین ایچینده اوزهرک،
اوخویوردوم سنه: «قوی منی اؤلدورسونلر دانیشدیغیم سؤز اوسته»…
آخ کی سن نه دیل بیلمزسن
آخ کی سن نه بیخبرسن «ز لذت شرب مدام ما …»
و نه دیل قانمازسان ای نازلی آفت…؟! نازلی آفت … نازلی … آفت … –
یوخ … یوخ .. سن نازلی دئییلسن کی نازلی منم؛
کی «نازلی سخن نگفت»،
و نازلی «سرافراز دندان خشم بر جگر خسته بست و رفت»
و نازلی منم،
آراز منم،
دیرناق منم؛
جان منم،
صمد منم،
و سن … سن .. سن
سادهجه آفتسن ای اؤلوم الههسی!،
آفت … آفت … یوخلوغون سسی…
و یئنهده من … سن … من … سن …
ماراتون سونا چاتیر
و سن هئچده منی اؤتوب کئچمک ایستهمیرسن
کی منی توتماق ایستهییرسن ای اؤلوم الههسی
و سن نه دیل بیلمزسن،
نه دیل قانمازسان کی «غریب آدام عادتی وار وطنه»؛
و منی توتساندا،
منی بوغساندا،
منی اؤز قانیما بولاشدیرساندا،
من هلهده… هلهده سندن اؤندهیم ای آفت…!،
ای آفت … ای اؤلوم الههسی!
آفت … آفت … آفت … یوخلوغون سسی…
و سن هلهده دیل بیلمز،
هله ده دیل قانمازسان…
و کاش، کاش، کاش بیلیردین کی:
غربتده اؤلن ایگید اؤزو باشقا بیر شهیددیر.
۱۸ آبان ۱۳۹۳
ishiq.net
No comments:
Post a Comment