سویل سلیمانی
از بدو پیدایش حیات ، موجودات زنده برای بقای خود به طور غریزی از زور و قدرت خود استفاده کرده اند. نمود این قدرت در جهان هستی با اشکال مختلف وجود دارد. این امر در علم زیست شناسی با کلمه تنازع بقا تعریف شده است. قدرت و زور برای نمود و هویت یک موجود نقش مهمی ایفا می کند. در عالم وحش کاربرد قدرت که از آن در زبان عمومی با اسم قانون جنگل یاد می شود به طور منظم در داخل چرخه ای دیده می شود که به باز تولید حیات می انجامد. خشونت در این عالم اگر چه حاکم مطلق است، ولی منطقی ساده و قابل فهمی دارد که می توان در یک کلمه خلاصه کرد: حیات وحش. خشونت در اشکال مختلف خود جزئی از طبیعت چه در شکار، چه در تعیین حوزه نفوذ و قدرت است و ابزاری برای به دست آوردن جفت برای تولید مثل به حساب می آید. خشونت با اشکال مختلفی در طبیعت پدیدار می شود که هدف ذاتی و غریزی آن تنازع بقا می باشد.