جمعی از دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب سالهای دهه
هشتاد شمسی
درود بر آنانی که جهانی بهتر را برای
همین امروز و برای همگان می جویند و با دستهای پر از خشمشان در دستان همدیگر در
برابر سپاهی از آهن و ارتجاع و سرمایه صف بسته اند. این نامه کوتاه را در زمانی می
نویسیم که رعد و برق خشم مردمی از ثروت اندوزی حاکمان، بارانی از قیام و طغیان در
شهرهای سراسر ایران سرازیر کرده و امیدی جمعی برای از بن افکندن نابرابری و
دیکتاتوری را بربالیده است.