May 18, 2021

"چگونه می توانیم در جنگ سرد دوم پیروز شویم"؟

علی قره جه لو

در رابطه با سیاست های استراتژیکی که آمریکا در دوران آینده، در خصوص رو در روئی آمریکا - چین باید اتخاذ کند، مقاله مهمی در نیویورک تایمز با عنوان، "چگونه می توانیم در جنگ سرد دوم پیروز شویم" بقلم "برت استیونس"، منتشر شد.  استیونس معتقد است که آمریکا نباید در مقابل چین عقب نشینی کند، و پیشنهاد های خود را که شامل راه حل های نظامی هم می شود ارائه می دهد.  انتشار چنین تحلیل هایی، آنهم در روزنامه ای مانند نیویورک تایمز، بیانگر طرز نگاه آمریکا - اروپا به رقابت با چین است.

استیونس می نویسد:  در رقابت بین آمریکا - اتحاد شوروی در دوران جنگ سرد، آمریکا از سلاح "کمونیسم" استفاده کرد.  یعنی، با تمرکز تبلیغات علیه کمونیسم بر علیه مدل اقتصادی ناکارآمد شوروی که قادر به رقابت با اقتصاد بازار آزاد آمریکا نبود، استراتژی خود را پیش برد. 

نمایش دیگری از رژیم با بازیگری محمد جواد ظریف و...

محمد حسین یحیایی
چند روزی است که همه رخداد های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران تحت تاثیر فایل صوتی محمد جواد ظریف قرار گرفته و هیاهویی بزرگ برای هیچ برپا شده است.گویا این فایل صوتی چند ساعته در اسفند ماه سال پیش در گفتگو با « سعید لیلاز » تهیه و ضبط شده است. لیلاز اقتصاد دان طرفدار نئولیبرالیسم، محافظه کار به شدت بازار محور، گاهی مشاور  اقتصادی و گاهی دیگر روزنامه نگار اقتصادی است، در شرایط کنونی سمت دولتی ندارد ولی از دولت روحانی با نوشته های اقتصادی که بیشتر ماهیت توصیه و راهنمایی دارد حمایت می کند. محمد جواد ظریف یکی دو سال پیش از انقلاب همراه با برخی دیگر برای آموزش مدیریت سیاسی در آینده رهسپار ایالات متحده شدند که گویا بر این باور بودند که در آینده نزدیک حکومت و دولت را در ایران در دست خواهند گرفت،

فرقه دمکرات آذربایجان ( پروژه آزادی ناتمام ) بخش سیزدهم

محمد حسین یحیایی
مخالفت با فرقه دمکرات آذربایجان در حوزه های حزبی و فرقه در حال افزایش بود و افسران جوان با گرایش حزبی بیشتر از گذشته به آن دامن می زدند، در حالی که ثبات نسبی در ساماندهی مهاجرین در باکو و دیگر شهر های آذربایجان برقرار شده بود، برخی از مهاجرین فرقه به آموزش و برخی دیگر به کار مشغول شده بودند، مهاجرین حزبی که بیشتر در مسکو و جمهوری های دیگر ساکن هنوز به ان ثبات و آرامش نرسیده بودند در نتیجه بی قرار و بی تاب و گلمه مند از شرایط در امور داخلی فرقه مداخله می کردند تا جائیکه گاهی در همکاری و همسویی با افسران حزبی در درون فرقه خواهان انحلال فرقه بودند و در مواردی هم از سوی رهبری حزب حمایت می شدند. این گونه رفتار ها و گفتار ها با واکنش رهبری فرقه روبرو می شد. در نتیجه  رهبری فرقه برای پیشگیری از تنش مجبور شد برخی از تند رو ها را به خارج از باکو بفرستد.