"آوای تبعید" شماره 24 منتشر شد

اسد سیف

«تبعیدی فقط آن کس نیست که از زادبوم خویش تارانده شده باشد. تبعیدی می‌تواند از زبان، فرهنگ و هویتِ خویش نیز تبعید گردد. آن‌کس که شعر، داستان، هنر، فکر و اندیشه‌اش در کشور خودی امکان چاپ و نشر نداشته باشد، نیز تبعیدی است. این نشریه می‌کوشد تا زبان تبعیدیان باشد. تبعید را نه به مرزهای جغرافیایی، و تعریف کلاسیک آن، بل‌که در انطباق با جهان معاصر می‌شناسد»

شماره‌ای دیگر از «آوای تبعید» حضور شما خوانندگان عزیز.

«در جست‌وجوی مکان گم‌شده در داستان» عنوانی است که بخش ویژه داستان را در این شماره به خود اختصاص داده است. در این بخش همین موضوع دستمایه کار نویسندگانی بوده است که آثارشان را می‌خوانید. زحمت فراهم آوردن این بخش با همکارمان فهیمه فرسایی بوده است که خود در آغاز این فصل در این مورد بیشتر نوشته‌ و به ابعاد موضوع پرداخته‌اند.

بودجه امام صادقی ها در مجلس همسو

محمد حسین یحیایی

در روز 21 آذرماه 1400 « ابراهیم رئیسی » بعنوان رئیس جمهور منتخب ولایت، لایحه بودجه سال 1401 را که از سوی حوزه امام صادقی ها تهیه و تنظیم شده بود به مجلس همسو با خود تقدیم کرد.بودجه 1401 تفاوت چندانی با بودجه های سال های گذشته ندارد، بازهم عملیاتی شدن آن زیر سئوال است و همزمان با ساختار معیوب اقتصادی جمهوری اسلامی همگن، همسو، همخوان و موازی است، رئیسی لایحه بودجه خود را بودجه « ثبات اقتصادی » خواند که دور از واقعیت به نظر می رسد.. بودجه پیش بینی درآمد ها و هزینه های دولت در یک بازه زمانی ( از اول فروردین تا آخرین روز اسفند همان سال ) است که در آذرماه هر سال به صورت لایحه دولت به مجلس داده می شود تا با بررسی ها و شاید هم تغییراتی در ارقام آن به قانون تبدیل شود.بودجه سالانه مهمترین ابزار مدیریتی، اقتصادی و اداری در دست دولت است، سازمان مدیریت و برنامه ریزی بودجه نهاد های وابسته به دولت را در طول سال جویا می شود و بعد از بررسی در لایحه ای تنظیم و به شورای اقتصاد و هیئت دولت تحویل می دهد که بعد از بررسی مجدد به صورت لایحه به مجلس داده می شود.

21 آذر

21 آذرین پارلاق خاطره سینه عشق اولسون!

 

آذربايجان ميلى حؤکومتینین خاطره سینه عشق اولسون!

فرقه دمکرات آذربایجان ( پروژه آزادی ناتمام ) بخش بیستم

محمد حسین یحیایی

دهه 40 خورشیدی بعد از یک دوره رکود اقتصادی که بیشتر حاصل کودتای 28 مرداد و مداخله نیرو های نظامی در امور اقتصادی و سیاسی بود، با تنش های شدید اجتماعی آغاز شد، برای برون رفت از بحران اصلاحات اقتصادی و اجتماعی اجتناب ناپذیر بود، با اجرای اصلاحات ساختار اجتماعی و اقتصادی به سرعت تغییر کرد که نشانگر آمادگی جامعه برای تغییر و تحول اجتماعی بود، با اجرای اصلاحات ارضی که در چندین مرحله انجام گرفت، تعداد کثیری نیروی کار از مناطق روستایی آزاد و به سوی شهر های بزرگ روانه شدند، جمعیت شهر ها به سرعت آفزایش یافت ولی زیر ساخت های آنها ظرفیت جذب همه مهاجرین تازه وارد را در خود نداشت، در نتیجه در حاشیه شهر ها، آلونک هایی با مقوا و حلبی ساخته شد که به حلبی آباد ها مشهور شدند، بیشترین مهاجرین ترک زبان در منطقی مانند یافت آباد، ترک آباد، نازی آباد، مفت آباد، یاخشی آباد، جوادیه، راه آهن و... ساکن شدند، این سیل مهاجرین اغلب از خدمات رفاهی، بهداشتی، آموزشی و ... محروم بودند.