شاعیر مفتون امینی ده سئوه نلرینی ترک ائتدی

سورگونده گونئی آذربایجان (ایران) قلم انجومنی 

تاسفله بو ایل آذر آیی نین اونوندا (2022-11-30) شاعر مفتون امینی نین ده بارلی و بهره لی حیاتی سونا چاتدی.

مفتون امینی ماجرا دولو حیاتیندا، ایران و آذربایجان ادبیاتینا چئشیتلی اینجی لر بخش ائتدیکده ن سونرا، دوخسان آلتی یاشیندا حیاتا گؤز یومدو.

شعرده «مفتون» تخلص ائده ن یداللاه امینی، غربی آذربایجانین سایین قالا (شاهین دژ) شهرینه باغلی اولان «هولاسو» کندینده دونیایا گؤز آچدی و اؤنجه تبریز، اورومیه و مراغا شهرلرینده یاشاییب و چالیشدیقدان سونرا، پهلوی رژیمی نین آنتی دموکراتیک و شوونیستی سیاستلرینه سسیز قالمادیغی اوچون، دفعه لرله پولیس و امنیت اورگانلارینین باسقی و تضییق ینه معروض قالمیش و نتیجه ده تهران شهرینه کؤچ ائتمه یه مجبور اولوب و حیاتی نین سونونا کیمی بو شهر   ده یاشامیشدی.

بدرود شاعر ارک و دریاچه و سهند و سبلان

شیوا فرهمند 

در این زمانهٔ اخبار ناگوار، دریغا که (یدالله) مفتون امینی هم ما را گذاشت و رفت (۱۴۰۱-۱۳۰۴).
او یکی از نخستین شاعرانی بود که در ‏نوجوانیم کلام شاعرانه‌اش بر دلم نشست. و بعد چنان شد که او پدربزرگ دخترم بود...‏
آخرین دفتر شعر او، «خوشا یک ادراک»، شامل شعرهای فارسی و ترکی، همین پارسال در ۹۶ سالگی او منتشر شد.‏

سورگونده گونئی آذربایجان (ایران) قلم انجومنی اطلاعیه سی

سورگونده گونئی آذربایجان (ایران) قلم انجومنی 

صبریم آلیب فلک، منه یوز مین بلا وئره ر

آز اولسا هر متاع، اونا ائل چوخ بها وئره ر

دوشدیک بلای عشقه خردمند عصر ایکن

ائل شیمدی منده ن آلدیغی پندی مانا وئره ر

(حکیم فضولی)

 

ملتیمیزین شرفلی اولادی «میر علی سید سلامت» ین مبارزه دولو حیاتی سونا چاتدی.

 

تأملی بر ایده قهر و خشونت

هدایت سلطانزاده 

چند کلمه در باره این نوشته

خشونت بعنوان یک پدیده اجتماعی واژه ناخوشایندی است که واکنش منفی انسان ها را بر می انگیزد.شناخت و واکاوی آن از سال ها قبل ذهن مرا به خود مشغول کرده بود. گفتن اینکه خشونت چیست  ، آنهم برای مردمی خسته از خشونت که وجود آنرا با ذرات  استخوان  خود حس کرده اند ، دشوار است ، ولی فراروی از سطح حسی و شناخت جوهر و درونمایه آنست که به  ما امکان کنترل خشونت را می دهد. رسیدن به زندگی  صلح آمیز ، بدون شناخت عنصر قهر در زندگی ناممکن است.

جنبش و شرط ژرفایابی آن در ایران چه می‌گذرد – ۵

محمد رضا نیکفر 

وضعیت جنبش تا کنون

جنبش گسترش یافته است. بسیاری از شهرها، حتّا شهرهای کوچک، شاهد تجمع و تظاهرات بوده‌اند. در خارج، ایرانیان دوباره سیاسی شده‌اند و از تراز سال ۱۳۸۸ فراتر رفته‌اند؛ سلسله‌ای ادامه‌یابنده از تظاهرات برگزار کرده‌اند که برخی از آنها، چون تظاهرات برلین، عظیم و پربازتاب بوده‌اند.

گؤرکملی آذربایجان یازیچیسی«میرعلی سیدسلامت» ابدیته قووشدو

ایشیق سایتینین خبری 

چوخ تاسفله، گؤرکملی آذربایجان یازیچیسی، میتولوژیستی و حؤرمتله سئویلن اجتماعی شخصیتی «میرعلی سیدسلامت» بوگون آبان آیی‌نین ۲۲سی، یاشادیغی تبریز شهرینده ابدیته قووشموش و آرامیزدان کؤچموشدور. عؤمرونو انسان‌سئورلیک، آزادلیق و اجتماعی عدالته حصر ائدن و بو سببدن اوزون ایللر عذاب اذیتلره قاتلاشان اوستاد سیدسلامت‌ین شرفلی خاطیره‌سی خالقین یادداشیندان سیلینمز اولاجاقدیر. ادبی مدنی اجتماعیاتیمیز اونو همیشه حؤرمتله یاد ائده‌جک و ابدی یاشارلار سیراسیندا یاشاداجاقدیر. عشق اولسون شرفلی خاطیره‌سینه. خالقیمیزین، آذربایجانیمیزین باشی ساغ اولسون!

سو ...

ممد علی 

شیمی‌ده ایکی آتُم هیدرُژن (یونگول یا آغئر) و بیر آتُم اُکسیژن دن دوزه‌لمیش آخار مُلِکول‌لره سو دِییله‌ر کی، عادی ایستی لیک و باسقئ دا، رنگسیز، ایی‌سیز و دادئ اُلمایان دئر.

یِر کوره‌سی‌نین اوچ دؤرددن بیری سو ایله اؤرتولوبدور. و اُنون اوستونده وار اُلان بوتون بیتگی‌لر و حیوانلار، اُ جومله‌دن اینسان بده‌نی قورولوشو و ترکیبی یوزده آلتمئش سودان دوزه‌لیب کی هِچ، گونده‌لیک یاشایئشئندا دا، سو اُلماسا، وارلئغئ و دیریلیگی تهلوکه‌یه دوشوب و بو سویون اُلماماسئ اوزانسا، اُلارئن اؤلومونه و آرادان گِتمه‌سینه سبب اُلار.

آیا می شود نظر ژورنالیست ها را دستکاری کرد؟

دی سایت: مصاحبه با داوید پرشت و هارالد ولچر - ترجمه: حسین انور حقیقی

ریچارد داوید پرشت و هارالد ولچر ادعا می­کنند که: تنوع نظری محدود شده است، مطبوعات سختگیری اخلاقی در پیش­گرفته اند، رداکتورها در پی تحسین و هورای همکارانشان هستند. یک مقابله!

دی سایت: آقای پرشت، آقای ولچر شما کتابی انتقادی در باره رسانه­ های اصلی و راهنما (Leitmedien ) نوشته اید، قوه چهارم – و ما را در موقعیت سختی قرار می­دهید: آیا ما باید با سختگیری ویژه­ای با شما مصاحبه کنیم تا ژورنالیسمی را به شما نشان دهیم که ظاهرا  افسوسش را میخورید و یا ما را متهم خواهید کرد که نقد شما را جدی نمی­گیریم؟

صدای پای انقلابی دیگر ولی...

محمد حسین یحیایی

جنبش و خیزش مردمی که بعد از قتل « مهسا امینی » بدست دژخیمان رژیم ولایت اتفاق افتاد وارد مرحله جدیدی در دومین ماه خود شده و همچنان رو به گسترش ادامه دارد، در این مدت خشم فرو خورده سالیان طولانی مردم از استبداد و بی داد رژیم، دزدی و فساد سیستماتیک، دروغ و نیرنگ گسترده، فقر و تباهی روز افزون، یاس و نومیدی توده های مردمی بویژه جوانان سرخورده و نگران از آینده خود و... به بیرون سرازیر شده و به شکل و شیوه های گونگون خود را نشان می دهد. این جنبش و خیزش تفاوت های زیادی با جنبش های پیشین دارد، نخست از سوی دختران و زنانی آغاز شده است که سال های طولانی مورد سرکوب، تبعیض و فشار های روحی و روانی رژیم ارتجاعی، جامعه و گاهی افراد خانواده خود قرار گرفته اند.

در کنار لگدمال شدگان

ایریس رادیش -  ترجمه حسین انورحقیقی 

برنده نوبل ادبی امسال با شور و شوقی در خور و بزرگتر مورد استقبال قرار گرفت. بالاخره نویسنده­ای انتخاب شده بود که برخلاف برندگان سالهای پیش نزد کتاب خوان های سراسر جهان بویژه زنان خوب شناخته شده بود – آثار اتو فیکشیونال فوق العاده انی ارنو به 39 زبان ترجمه شده است و در بسیاری از کشورها در لیست کتابهای پرفروش قرار دارد.

ایران؛ اندیشه بر منطق دگرگونی‌ - در ایران چه می‌گذرد – ۳

محمد رضا نیکفر 

در ایران چه می‌گذرد؟ آیا جنبش "زن، زندگی، آزادی" یکسر به سرنگونی رژیم راه می‌برد؟ چشم‌انداز چیست؟ پیش‌بینی دقیق ممکن نیست؛ اما آیا تا حد قابل اطمینانی می‌توان خطوط عمده‌ی تحولات را ترسیم کرد؟

 در یادداشت نخست از مجموعه‌ی "در ایران چه می‌گذرد" گفته شد که جنبش "زن، زندگی، آزادی" به لحاظ مضمون اساسی خود، جنبش بازیابی کرامت انسانی است. جنبش تأمین کرامت، با شعار محوری "زن، زندگی، آزادی"، استعداد آن را دارد که  همه‌ی محرومان و ستمدیدگان از تبعیض را بسیج کند.

برای حدیث، اسراء و الناز و آن‌ها که از پی می آیند

فروغ اسدپور 

دختران نوجوان و زنان جوان در ایران هر روز قهرمانی ها می‌کنند و رویدادهایی ماندگار می آفرینند. باشد که همه این رویدادها و تمامی این اسامی در تاریخ ثبت شوند و در کتاب قطور مبارزات زنانه فصل مهمی را به خود اختصاص دهند و به کار نسل های آینده  و زیرسازی امر خودآگاه جنسیتی بیایند. مطلب پیش رو متأسفانه نمی‌تواند به این مهم مشغول باشد. نه امکان آن هست نه نام همه قهرمانان مونث در اختیار نویسنده است و نه از همه رویدادهای این فصل از مبارزات زنانه اطلاع دارم.

صدای پای انقلابی دیگر ولی...

محمد حسین یحیایی

جنبش و خیزش مردمی که بعد از قتل « مهسا امینی » بدست دژخیمان رژیم ولایت اتفاق افتاد وارد مرحله جدیدی در دومین ماه خود شده و همچنان رو به گسترش ادامه دارد، در این مدت خشم فرو خورده سالیان طولانی مردم از استبداد و بی داد رژیم، دزدی و فساد سیستماتیک، دروغ و نیرنگ گسترده، فقر و تباهی روز افزون، یاس و نومیدی توده های مردمی بویژه جوانان سرخورده و نگران از آینده خود و... به بیرون سرازیر شده و به شکل و شیوه های گونگون خود را نشان می دهد. این جنبش و خیزش تفاوت های زیادی با جنبش های پیشین دارد، نخست از سوی دختران و زنانی آغاز شده است که سال های طولانی مورد سرکوب، تبعیض و فشار های روحی و روانی رژیم ارتجاعی، جامعه و گاهی افراد خانواده خود قرار گرفته اند.

در ایران چه می‌گذرد؟ آیا جنبش "زن، زندگی، آزادی" طلایه‌ی یک انقلاب تازه است؟ با چه درس‌هایی از انقلاب گذشته پا در مسیر تازه بگذاریم؟

محمد رضا نیکفر

در یادداشت پیشین طرح شد که جنبش "زن، زندگی، آزادی" به لحاظ مضمون اساسی خود، جنبش بازیابی کرامت انسانی است. حقوق بشر، در قالب حقوق شهروندی تحقق‌پذیر است. خیزش‌های متعدد، و دو انقلاب بزرگ نتوانستند منزلت انسان ایرانی را تا حد شهروند کامل، شهروند دارای حقوق خدشه‌ناپذیرِ برابر، ارتقا دهند. عضویت کامل و یکسان همگان در یک جامعه‌ی بسامان و آزاد همچنان آماج جنبش دموکراتیک در ایران است.

درگیری های اخیر آذربایجان - ارمنستان، و آینده قره باغ

علی قره جه لو 

چرا درگیری ها بین آذربایجان - ارمنستان دوباره شعله ور گردید؟

واحدهای خرابکاری ارتش ارمنستان که اقدام به مین گذاری در مسیرهای حرکت مرزبانان، جاده ها و اراضی آذربایجان کرده بودند، با عکس العمل مرزبانان آذربایجان روبرو شدند.  ارمنستان با این عمل آگاهانه، بار دیگر توافق نامه آتس بس ( 10 نوامبر 2020) را نقض کرده، و از جبهه های وسیعی در ایالات گروس، قارا کلیسه، ایستی سو، و باسار گئچر ارمنستان، مواضع آذربایجان در لاچین، کلبجر داش کسه ن، و زنگیلان را زیر آتش سنگین توپخانه گرفت. (13 سپتامبر 2022)  نیروهای مسلح ارتش آذربایجان بدنبال نقض آتش بس، وارد درگیری شده و مواضع ارمنستان را بشدت کوبیدند.

"آوای تبعید" شماره 29 منتشر شد

اسد سیف    

«تبعیدی فقط آن کس نیست که از زادبوم خویش تارانده شده باشد. تبعیدی می‌تواند از زبان، فرهنگ و هویتِ خویش نیز تبعید گردد. آن‌کس که شعر، داستان، هنر، فکر و اندیشه‌اش در کشور خودی امکان چاپ و نشر نداشته باشد، نیز تبعیدی است. این نشریه می‌کوشد تا زبان تبعیدیان باشد. تبعید را نه به مرزهای جغرافیایی، و تعریف کلاسیک آن، بل‌که در انطباق با جهان معاصر می‌شناسد»

۲9-مین شماره «آوای تبعید» در 240 صفحه هم‌چون شماره‌های پیشین وامدار دوستانی است که با آثار خویش آن را رنگارنگ کرده‌اند. بخش شعر این شماره منتخبی‌ست از شعر پانزده شاعر در تبعید به انتخاب مجید نفیسی.

جنبش زنان، و امید به اعتلای جنبش عمومی

محمدرضا نیکفر 

این تأملی است بر جریانی که در کوران رخدادهای آن قرار داریم. چه شد؟ چه باید بشود؟

تا همین جایش یک پدیده‌ی کلاسیک را در جنبش‌های اجتماعی تجربه می‌کنیم. حکومتی که دست‌خوش بحران مشروعیت است، دست به کاری می‌زند که در مقایسه با بسیاری از جنایت‌هایی که تا کنون مرتکب شده خُرد جلوه می‌کند، اما به ناگهان با واکنشی اعتراضی مواجه می‌شود که تلاش برای مهار آن واکنش‌های تندتر و گسترده‌تری را به دنبال می‌آورد.

جواد هيئت نابغه ی فرصت های محدود

رضا براهنی 

شناختن و شناساندن دكتر جواد هيئت در ابتدا بسيار ساده مينمايد. علاقمند به شناسايي  ميتواند به يك يا چند سايت خصوصي و عمومي سرك بكشد. اين سايت ها ميتوانند مربوط به پزشكي باشند يا مربوط به ادبيات؛ ميتوانند مربوط به مشاهير ايران باشند و يا مشاهير آذربايجان. حضور دائمي او در اين مراكز كلياتِ از غربال گذشته اي را در برابر ما ميگذارد: متولد 1304 تبريز، تحصيل كرده ي تبريز و تركيه و فرانسه، جراح معروف قلب، دوست و همكار نزديك دكتر كريستين بارنارد معروف، عضو آكادمي جراحان پاريس، كسي كه نخستين عمل جديد قلب را در ايران درست پنجاه سال پيش از اين، در سي سالگي انجام داد، نخستين عمل قلب باز را در سال 41، نخستين عمل تعويض كليه را در تهران در همان دهه بر روي انسان، و نخستين تعويض قلب را روي سگ ها. . .. 

یادداشتی در باره حسین محمد زاده صدیق( دوزگون)

محمد آزادگر 

من با صدیق اواخر ۱۳۴۷ در سخنرانی او در دانشگاه تبریز در باره فولکلور آذربایجان، که توسط دانشجویان ترتیب داده شده بود، آشنا شدم. او در آن زمان دانشجوی رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تبریز بود. تعداد بسیار کمی درسالن سخنرانی حضور داشتند. یادم است که غلامحسین فرنود بود و ردیف جلو هم نشسته بود. به خود من هم دقیق یادم نیست خبر این جلسه را چه کسی داده بود. صدیق آن موقع هنوز لیسانس اش را نگرفته بود.

بیانیه 12 شهریور ( شهریورین اون ایکیسی ) راهنما و راهگشای امروز

محمد حسین یحیایی 

77 سال پیش ( 1324 ) در چنین روز هایی تعدادی از روشنفکران، سیاست ورزان، ملی گرایان و زحمتکشان آذربایجان که بحران عمیق اقتصادی و اجتماعی، فقر و بدبختی و ظلم و ستم استبداد را مشاهده می کردند به این فکر افتادند که باید از این شرایط اسفبار و اسفاک رها شوند و توده های مردم را در گستره آذربایجان نجات دهند. برخی از آنان تجربه کافی از جنبش های تاریخی آذربایجان داشتند و با تشکل هائیکه بعد از 3 شهریور ( ورود نیرو های متفق به کشور ) به همت روشنفکران و زحمتکشان تشکیل شده بودند، همکاری می کردند ولی این تشکل ها بیشتر بعلت عدم ارتباط با توده های مردم بویژه روستائیان و دهقانان نتوانستند موفقیت چشمگیری در آن مرحله بدست آورند، در نتیجه گرفتار فعالیت های روشفکری شده به محفل های دوستانه تبدیل شدند

بدرود حسین صدیق

شیوا فرهمند راد 

باز هم خبر مرگ! خبر آمد که دکتر حسین محمدزاده صدیق از جهان رفته‌است. او یکی از انگشت‌شمار کسانی بود که در دوران پهلوی با به‌جان خریدن همه‌ی بی‌مهری‌های آن ‏رژیم و ساواکش، با زحمت و مرارت، و حتی زیر زهرپاشی‌های برخی «دوستان»، برای حفظ و ‏شناساندن فرهنگ و ادبیات ترکی و آذربایجانی در ایران جان می‌کند. کتاب‌های بی‌شماری حاصل ‏ترجمه و تألیف و تصحیح و انتشار او، از او به یادگار مانده‌است و خواهد ماند.‏ او چندی در خیابان ابوریحان تهران، کمی پایین‌تر از تقاطع خیابان انقلاب (شاهرضا) کتابفروشی و ‏انتشاراتی به‌نام «دنیای دانش» داشت.