باز هم خبر مرگ!
خبر آمد که دکتر حسین محمدزاده صدیق
از جهان رفتهاست. او یکی از انگشتشمار کسانی بود که در دوران پهلوی با بهجان خریدن همهی بیمهریهای آن رژیم و ساواکش، با زحمت و مرارت، و حتی زیر زهرپاشیهای برخی «دوستان»، برای حفظ و شناساندن فرهنگ و ادبیات ترکی و آذربایجانی در ایران جان میکند. کتابهای بیشماری حاصل ترجمه و تألیف و تصحیح و انتشار او، از او به یادگار ماندهاست و خواهد ماند. او چندی در خیابان ابوریحان تهران، کمی پایینتر از تقاطع خیابان انقلاب (شاهرضا) کتابفروشی و انتشاراتی بهنام «دنیای دانش» داشت. |
Aug 25, 2022
بدرود حسین صدیق
Aug 24, 2022
باش ساغلیغی - حسین محمدزاده صدیق ( دوزگون) حیاتا گؤز یومدو
ائلیمین آجییان یاراسییام من،
ال قوی نبضیمه
گؤر هاراسییام من،
پارچالانمیش
قلبین پاراسییام من،
هر دونا گیرسم
ده یئنه" دوزگونم"،
بو آد ایله
حققیم واردیر اؤیونم.
جنوبی آذربایجان قلم انجمنی (ایران) سلمان رشدی یه قارشی آپاریلان وحشیجه سینه سوقصدی قیناماغا چاغیریر
شیطان آیه لری» کتابی نین یازاری آدلیم یازیچی سلمان رشدی، اوت آیی نین اون« ایکینجی سینده (21 مرداد) اصلیتی لبنانلی مسلمان بیر آمریکا وطنداشی واسیطه سیله آغیر یارالاندی.
بو سوقصد، آردی کسیلمه ین باشقا ترورلارین دوامی ساییلیر.
Aug 22, 2022
انجمن قلم آذربایجان جنوبی (ایران) اقدام به ترور سلمان رشدی این نویسنده ی آزاده و شجاع را شدیدا محکوم می نماید
این عمل بزدلانه ادامه ی حملاتی است که در آن ناشرین و مترجمین این کتاب در کشورهای مختلف توسط تروریست ها و فناتیک های مسلمان به قتل رسیده و یا زخمی شده اند.
Aug 21, 2022
اوچ شئعر مفتون امینی- ده ن *
مسئله
شمع اولاسان
یا
پروانه؟
عالیم، « هئچ بیرینی» سِچمَز
صوفی« هانسینی سِچسین» دییه
تَرَددود ائدر.
"آوای تبعید" شماره 28 منتشر شد (ویژهنامه زبان و ادبیات کردی)
«تبعیدی فقط آن کس نیست که از زادبوم خویش تارانده شده باشد. تبعیدی میتواند از زبان، فرهنگ و هویتِ خویش نیز تبعید گردد. آنکس که شعر، داستان، هنر، فکر و اندیشهاش در کشور خودی امکان چاپ و نشر نداشته باشد، نیز تبعیدی است. این نشریه میکوشد تا زبان تبعیدیان باشد. تبعید را نه به مرزهای جغرافیایی، و تعریف کلاسیک آن، بلکه در انطباق با جهان معاصر میشناسد»
۲8-مین شماره «آوای تبعید» ویژهنامهایست در زبان و ادبیات کردی که به دو زبان کردی و فارسی منتشر شده است. دبیر این مجموعه فریدون ارشدی است. او مینویسد؛ «بیگمان آثار منتشر شده در این ویژهنامه، بخش کوچکی از تولیدات ادبی، پژوهشی و هنری بسیار گسترده زبان و ادبیات کوردی در جغرافیای کنونی ایران است.
سرمایه ملی و نگین آذربایجان در حال نابود شدن است
دریاچه پر درد اورمیه گرفتار دست نابخردان، دزدان و غرض ورزان شده است تا به تماشای نابودی خود بنشیند و زانوی غم در بغل گیرد، دریاچه ای که در سال های نه چندان دور گردشگاه توریستان، ایستگاه و اقامتگاه پرندگان مهاجر و گونه هایی از حیوانات و گیاهان کم یاب جهان بود. این دریاچه را آذربایجانی ها نگین آذربایجان می خواندند و هزاران نفر با فروش خدمات در پیرامون آن و حمل بار از آن نان می خوردند. گفته می شود که این دریاچه شاید میلیون ها سال پیش بخش مهمی از یک دریا بوده است، آنچه مسلم است این دریاچه با آب بسیار شور تاریخ دیرینه ای دارد و در برخی از کتاب های تاریخی به آن اشاره شده است. اسم آن در گذشته های دور « چی چست » یعنی درخشنده بوده است، البته اسامی دیگری هم مانند « کبودان » داشته است، در دوران رضا شاه به آن رضائیه سپس با تحولات سیاسی سال 1357 نام اورمیه بار دیگر بخود گرفت که در آذربایجان بنام « اورمو گولو » مشهور است.