دکتر محمد حسین یحیایی
در چند هفته گذشته مجله «مهرنامه» گفتگویی را با اهداف مشخص و تعیین شده از سوی ارگانهای رسمی با دکتر سید جواد طباطبایی ترتیب داد. در این گفتگو که بیشتر به پریشان گویی شباهت داشت، سخنانی بر زبان رانده شد که جای تأمل و تفکر همراه با نگرانی دارد. نخستین پرسش در این گفتگو برای شنونده و خواننده آن است که چرا سه روزنامه نگار تا اندازهای شناختهشده با گذشتهای روشن، در این شرایط به سراغ مردی رفتند که مدتها است در گوشهای نشسته، در دنیای خود فرو رفته، به خیال خود فلسفه میبافد، پژوهش در علوم انسانی میکند، برای گروه اندکی کتاب مینویسد، و تاریخ را در راستای منافع خود و دیگر همکیشانش تفسیر میکند.
در چند هفته گذشته مجله «مهرنامه» گفتگویی را با اهداف مشخص و تعیین شده از سوی ارگانهای رسمی با دکتر سید جواد طباطبایی ترتیب داد. در این گفتگو که بیشتر به پریشان گویی شباهت داشت، سخنانی بر زبان رانده شد که جای تأمل و تفکر همراه با نگرانی دارد. نخستین پرسش در این گفتگو برای شنونده و خواننده آن است که چرا سه روزنامه نگار تا اندازهای شناختهشده با گذشتهای روشن، در این شرایط به سراغ مردی رفتند که مدتها است در گوشهای نشسته، در دنیای خود فرو رفته، به خیال خود فلسفه میبافد، پژوهش در علوم انسانی میکند، برای گروه اندکی کتاب مینویسد، و تاریخ را در راستای منافع خود و دیگر همکیشانش تفسیر میکند.