تحلیلی از انتخابات عمومی 7 ژوئن ترکیه

علی قره جه لو

اولین و بزرگترین مغلوب انتخابات عمومی ترکیه، بدون تردید، رجب طیب اردوغان و “حزب عدالت و توسعه” AKP است. AKP در حدود 10 امتیاز در این انتخابات از دست داد، که برابر با 20% آرای این حزب در مقایسه با انتخابات عمومی 2011 است. این حزب در انتخابات عمومی 2011 با به دست آوردن 49.84% آرا توانسته بود 327 نماینده به مجلس فرستاده و به تنهایی به حکومت برسد. در انتخابات 7 ژوئن درصد آرای این حزب به 40.86% پائین آمد، و تعداد نمایندگان آن نیز به 258 کاهش یافت. در نتیجه، اکثریت مطلق را در مجلس که دارای 550 نماینده است، از دست داد.

شکستن کاسه‌کوزه‌ها بر سر «چپ» («ناگفته‌های تازه»ی مهدی پرتوی)

شیوا فرهمند راد

در کارزار زدوخورد «اصولگرایان» (یا «دلواپسان») با جبهه‌ی مقابل (هر چه می‌خواهید بنامیدشان) در عرصه‌های گوناگون، از «توافق هسته‌ای» تا حجاب و حضور زنان در ورزشگاه‌ها و سامان‌یابی نهادهای دولتی و بود و نبود دستگاه‌های اطلاعاتی «موازی»، و سیاست خارجی دولت، پیداست که سودبردن از هر سلاح و دست‌آویزی مجاز، یا شاید حتی صواب و ثواب شمرده می‌شود. اکنون چندی‌ست که نوبت رسیده‌است به شکستن کاسه‌کوزه‌ها بر سر “چپ” در ایران: از امیرپرویز پویان به جزنی رسیدند، و این روزها به سراغ محمدمهدی پرتوی رفته‌اند تا با حرف‌های او پنبه‌ی حزب توده‌ی ایران، کیانوری، طبری و دیگران را بزنند و دامان اطلاعات سپاه

*معصومه نین محزون باخیشی

درویش اوغلو

نه باخیرسان بئله محزون؟

یوخسا دونیا ییخیلیر؟  سو تاپیلمیر ایچیله؟

قورویور دوزلو گؤلون؟ شورا قالخیر هاوایا؟

نوح طوفانی قوپور تبریزده؟ نفس آلدیقجا اوتور دوز جیگرین؟

 

در مزرعه ولایت سیاست و اقتصاد رشد نخواهد کرد

محمد حسین یحیایی

در این روز ها پایان دومین و آغاز سومین سال ریاست جمهوری حسن روحانی که دولت خود را « تدبیر و امید » خوانده بود، از سوی برخی از روشنفکران، اقشار و طبقات گوناگون اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفته، برخی از کامیابی و برخی دیگر از ناتوانی، درماندگی و بی برنامگی دولت در اجرای وعده های انتخاباتی سخن گفتند. حسن روحانی که سال های طولانی که در بالاترین مقام های امنیتی کشور قرار داشت و در همه سرکوب ها، کشتار ها و جنایات رژیم سهیم بود، برای فریب توده های مردم، به یک باره خود را حقوق دان خواند و سرهنگ نبودن خود را به زبان راند، تا توجه مردم را به خود جلب کند. ولی در این دو سال نشان داد که همه این گفتار بار دیگر برای فریب توده های مردم بویژه تهیدستان، روشنفکران و اصلاح طلبان جامعه بوده است،

یالنیز

درویش اوغلو

یالنیزلیغیمدا

گئجه لری اولدوزلاری سایار،

گوندوزلری آغاجلارین کؤلگه سینی اؤلچه رم.

آغلاسام کیمسه قیناماز،

گشایش اولین دوره بازی های اروپایی و تلاش جمهوری آذربایجان برای بهره برداری

محمد حسین یحیایی

با فروپاشی اتحاد شوروی جمهوری آذربایجان از نخستین کشور هایی بود که از ترکیب آن خارج شد و استقلال خود را اعلام کرد. در سال های نخست، جمهوری آذربایجان با افت و خیز های فراوانی در سطح سیاسی، اجتماعی و اقتصادی روبرو شد، برای مدتی بی ثباتی سیاسی و اقتصادی کشور را فرا گرفت. احزاب سیاسی متعددی در راستای منافع سیاسی و اقتصادی سازمان دهندگان خود شکل گرفتند. کمبود و تا اندازه ای نبود سنت دمکراسی در آذربایجان در مدت کوتاهی خشونت را در بین سازمان های سیاسی و جامعه گسترش داد. قدرت سیاسی به دفعات دست عوض کرد و با تبلیغات گسترده ملی گرا های افراطی که جامعه آذربایجان هم با توجه به شرایط ویژه در آن دوره به آن جواب مثبت داد، قدرت سیاسی را برای مدت کوتاهی در دست گرفت.

بررسی آثار فریبا وفی[۱] در تبریز

گزارش از اکرم خیرخواه

شصت و یکمین نشست دوستداران کتاب با موضوع بررسی آثار فریبا وفی عصر پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ در فرهنگسرای خاقانی تبریز برگزار شد. سخنران این نشست چهره‌ی شناخته شده‌ی ادبیات آذربایجان خانم فرانک فرید (ایپک) بود که متن سخنرانی ایشان به نقل از سایت مدرسه فمینیستی و با گزارش اکرم خیرخواه تقدیم خوانندگان ایشیق می‌شود:

***

متن سخنرانی فرانک فرید در شصت و یکمین نشست دوستداران کتاب

« … خوشحالم که امروز در خدمت شما هستم و احتمالا شما هم خوشحالید که خَرق عادتی شده و امروز، یک زن، سخنران این جلسه است! بد نیست از همین نکته شروع کنم که در این فرهنگسرا (در دل شهر تبریز) که ۵ سال است هر ماه سخنرانی برگزار شده، همیشه مردان سخنور بوده‌اند و از همین‌جا این سوال بزرگ مطرح می‌شود که چرا ما زنان حضور نداریم. چرا همیشه تسهیل‌گر و فراهم‌آور، اما مستمع هستیم.

اورتا دووار

محمد سرافراز قراملکی

او قدر ساغ گؤزومو یوموب سول گؤزومله اورتا دووارین بیرده بو دمیر قاپینین دئشیگیندن باخمیشام کی رحمت‏لیک بؤیوک دده‌مین تاخما آدی یادیما دوشور “بیر گؤزلو یعقوب”
گئجه‌لر آی ایشیغیندا آنامدان گیزلی اورتا دوواری پیچاقلا دئشدیگیم گوندن؛ بئش گون گئچیب. بو گون ایکینجی گوندور نازلی‌دان خبر یوخدور. یوخسا ایندی کؤرپه اوشاغی قوجاغیندا آلما آغاجینین کؤلگه‌سینه سیغیناراق، آنا‌سینین قارشیسیندا اوتوروب،گؤز یاشیلارینی سیلیردی.

ترجمه و تحقیق یا تحریف و تخریب؟ (درباره چند و چون بازنشر کتاب شهید فریدون ابراهیمی* حقوقدان دموکرات و دادستان حکومت ملی آذربایجان)

احد واحدی

قبل از ورود به بحث اصلی، توضیح نکته ای را ضروری می دانم. در طی چند سال اخیر همپای هیستری «چپ ستیزی» در مرکز، هیستری «مبارزه با مطالبات ملی ملیتهای غیر فارسی زبان» نیز به یکی از امور متداول جامعه ما تبدیل شده است. جامعه ای که اردوی ضد چپ و ضد ملی هر نوع خزعبلات و ترشحات علیل مغزی خود را بدون کوچکترین مانع و رادعی در شکلهای مختلف صوتی، تصویری و نوشتاری به خورد توده مردم می دهند و اعتراضات به حق نیروهای چپ و ملی را با توطئه، تخطئه و سرکوب پاسخ می دهند. در زمانه ای که نویسندگان و فرهیحتگان جامعه روشنفکری ایران برای تحریر، چاپ و پخش مقالات و نوشته های خود رنجهای فراوانی را متحمل می شوند و با عبور از موانع و خاکریزهای متعدد، تلاش دارند اگر بخت یارشان باشد

انتخابات عمومی 7 ژوئیه - ترکیه

محمد بدری گولتکین  (1) ترجمه:  علی قره جه لو

2 ژوئیه . 2015

معیار قضاوت نه حرف، بلکه عملکرد است

در آستانه انتخابات عمومی ترکیه هستیم.  "احزاب سیاسی سیستم حاکم" به دادن وعده - وعیدهای انتخاباتی مشغول اند.  حزبی ادعا می کند که:  "یکی از 10 اقتصاد بزرگ جهان خواهیم شد".  آن دیگری می گوید:  "صلح، آزادی، دموکراسی، برادری، آن زمانی قابل تحقق خواهد بود که حزب من وارد مجلس شود".  در مورد وعده - وعید ها در خصوص حداقل دستمزد و دستمزد کارگران نیز شاهد یک مسابقه تمام عیارهستیم.  هر حزبی به فراخور ارزیابی خود از فضای انتخاباتی موجود، مشغول بذل و بخشش های بی پشتوانه است، در حالی که هر حزبی تا آستانه انتخابات هر آنچه که می توانست انجام دهد و هر آنچه که قادر به انجام آن نخواهد بود را در پراتیک گذشته خود اثبات کرده است.

معرفی کتاب “قطران در عسل” نوشته شیوا فرهمندراد در کانون کتاب تورنتو

فرح طاهری

چرا نسل ما انقلاب کرد؟

کانون کتاب تورنتو، در نشست جمعه هشتم ماه می، میزبان میهمانی از سوئد بود.

شیوا فرهمند راد، نویسنده، آمده بود تا ضمن معرفی تازه ترین کتاب خود “قطران در عسل”، بخشی از خاطراتش را از قبل و بعد از انقلاب با هموطنانش سهیم شود.

من چند سال پیش، از طریق وبلاگ او با نوشته هایش آشنا شدم. سفرنامه های او به قدری جذاب است که خواننده را با خود همراه می کند و احساس می کنی تو هم آن کوچه پسکوچه های آقچای و زیتونیه و سیدنی و … را با او رفته ای.