Sep 17, 2017

پاشا؛ لوحی بازنگاشته

رقیه کبیری


آدمی‌در طول راهِ پرفراز و نشیبِ زنده‌گی‌نام اگر به‌ناگزیر دمی‌می‌درنگد و به‌گذشته می‌نگرد، لاجرم نگاه‌اش از افق امروز و اکنون است. گذشته را از موضع و مقرّ گذشته نمی‌توان به‌داوری نشست. آن را از پنجره‌ی امروز باید نگریست. آدمی‌آئینه‌ی زمانه‌ی خویش است. هم ازین‌روست که بین آثار هنری و بستر تاریخیِ آفرینش آن آثار رابطه‌ای دیالکتیکی می‌توان تشخیص داد. در هنر، حوادث تاریخی درست به همانگونه که روی داده‌اند تکرار نمی‌شوند.

Mar 29, 2017

«مَن اَلی‌اَسقَرِ دَشدی…» روایتگر دوگانگی هویت

نیگار نوروزی
«مَن اَلی اَسقَرِ دَشدی-چِل سالُمِه» بیست و دومین پرفورمنس آرت ششمین «جشنواره‌ی سی پرفورمنس- سی هنرمند- سی روز» بود که در بیست و سوم دی ماه توسط «علی اصغر دشتی» در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران اجرا شد.
در صحنه‌ای که طراحی شده است نام استان‌ها با توجه به جانمایی‌شان بر روی نقشه‌ی ‌ایران, روی زمین قرار گرفته‌اند. در شروع پرفورمنس آرت, پرفورمر به روی کلمه تهران می‌ایستد و شروع به روایت می‌کند:

Dec 20, 2015

آنتیگون، تراژدی و کاتارسیس - به مناسبت نمایش آنتیگون در تئاتر شهر تبریز

رقیه کبیری
صحنه ای از اجرای آنتیگون-تئاتر شهر تبریز

تراژدی بخشی از زندگی انسان است. اما تراژدی کلاسیک که قرن‌هاست روی صحنه‌های تئاتر به نمایش در‌می‌آید، بخشی از کنش طبقه‌ی اشراف و طبقه‌ی حاکم است و انسان عادی با روزمرگی‌هایش در آن جایی ندارد.
آنتیگونی که سوفوکل
۴۰۰ سال قبل از میلاد، همزمان با اوج شکوفایی فلسفه در یونان و نهادینه شدن دموکراسی آفریده بود و روی صحنه‌های باشکوه در مهمترین مرکز فرهنگی یونان، در شهر آتن به نمایش درمی‌آمد با آنتیگونِ تحریر شده به قلم ژان آنوی که اواسط قرن بیستم، در گرماگرم جنگ دوم جهانی و با رونق فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم در سیاه‌ترین دوره‌ی تاریخ فرانسه، همزمان با اشغال پاریس توسط نازی‌ها بر روی صحنه رفت، تا آنتیگونی که در سالن محقر تئاتر تبریز به اجرا درآمد و همچنان تا سیزدهم دی ماه روی صحنه خواهد بود، دوران‌های تاریخی- سیاسی بسیاری سپری شده است.