رقیه کبیری
آدمیدر طول
راهِ پرفراز و نشیبِ زندهگینام اگر بهناگزیر دمیمیدرنگد و بهگذشته مینگرد،
لاجرم نگاهاش از افق امروز و اکنون است. گذشته را از موضع و مقرّ گذشته نمیتوان
بهداوری نشست. آن را از پنجرهی امروز باید نگریست. آدمیآئینهی زمانهی خویش
است. هم ازینروست که بین آثار هنری و بستر تاریخیِ آفرینش آن آثار رابطهای
دیالکتیکی میتوان تشخیص داد. در هنر، حوادث تاریخی درست به همانگونه که روی دادهاند
تکرار نمیشوند.