گئتمه گئدک، اورمو گؤلو!‏

نیگار خیاوی
اورمونون شاعیر گؤلونه سونولور!‏
‏1392 / مرداد/ 17‏

NİGAR XİAVİ
URMU GÖLÜ
Urmunun şair gölünə sunulur!‎
(Yay 2013)

‏1)‏
اوزانمیشام اوزو قیبلایا
قلبیمده گؤینه‌شیر گونش، آی، اولدوز،
بیر اوقیانوسجا گؤلون گؤیلو قیر-قیرا دوز
و اؤلوم زیغلی اَینیمده بوز(‏boz) بیر بولوز ‏
‎ ‎
‏2)‏
تئز گتیر اؤزونو آلمالارین آلنینا
تئز یئتیر الینی دالغامین آریقلامیش اوچوغونا ‏
گل ده اوز به اوز اَیلش اوزومون گیله‌سیله
هانی بال بولودلار         هانی بس گونش ‏
هانی گونشین گوناهی بلکه من ایدیم و بو دوزلار، بو دوزلو اولدوزلار
یا تبریزدن آخینان او سالخیم یاشلی گؤزلر ‏
‏"دئه کیمی گؤزلر         او قارا گؤزلر         آی قارا گیلم!" ‏

‏3)‏
گئتمه گیلم! اؤلور گؤیلومون بالیغی دؤنورم قوراقلیغا ‏
گئن گلیر دالغامین اَینینه هؤنکورتومون قالیغی... گئتمه! ‏
آغزیمدا هارای لاختاسی، بوغازیمدا اوقیانوس بیریسی ‏
گئدیر ال -اله نه گؤزل سئوگیلیسیله ایکیسی ‏
وئر بیر-ایکی قورتوم او زهریماردان
قوی قورتاریم اؤلومدن گؤم-گؤی
بولوددان یوخسون بو پلتک گؤی
بولودلاری باشیمدا لاجیوردی بال ‏
بالدیری آغاپپاق ملک، باشیندا شال ‏
باس قوینونا دیلقمی چال نه حال نه حال نه حال


‏4)‏
اییرمی‌بیر چایین کوشورتوسو آغلیمدا
آغ بیر آغلاشمانین اوغولتوسو ساچیمدا
و تانرینین الی چنه‌سینین آلتیندا ‏
یا چیرمالانیب سوخولور گؤبه‌ییمه ‏
یا سوچلو بیرین آراییر
کی بوینوم آسیلیر بیرجه اینجه داماردان ‏
یا «راستا کوچه»‌ده
صف چکیر آستا –آستا بوینو یوغون کلاشینکوفلار ‏
آه منیم شیریم- شیرناق شپه¬لریم
آه منیم ساحیللریم... ‏
گئری –گئری ایره‌لی گئدن اللریم
گئتمه، ال-اله گئدک منی ‏
گئتمه قورتاراق منی بو شعرین الیندن ‏
گئتمه، گئدک...‏‏

‏1)‏
Uzanmışam üzü qıblaya
Qəlbimdə göynəşir günəş, ay, ulduz‏,‏
Bir oqyanusca gölün göylü qır-qıra duz
Və ölüm zığlı əyənimədə boz bir buluz‏ ‏

‏2)‏
Tez gətir özünü almaların alnına
Tez yetir əlini dalğamın arıqlamış uçuğuna‏ ‏
Gəl də üzbəüz əyəlş üzümün giləsilə
Hanı bal buludlar         Hanı bəs günəş‏ ‏
Hanı günəşin günahı bəlkə mən idim və bu duzlar,‎
Bu duzlu ulduzlar
Ya Təbrizdən axınan o salxım yaşlı gözlər‏ ‏
‎“De kimi gözlər,         o qara gözlər,         ay qara giləm!”‎‏ ‏

‏3)‏
Getəmə giləm! Ölür göylümün balığı dönürəm quraqlığa‏ ‏
Gen gəlir dalğamın əyninə hönkürtümün qalığı... Getəmə!”‎‏ ‏
Ağzımda haray laxtası, boğazımda oqyanus birisi‏ ‏
Gedir əl -ələ nə gözəl sevəgilisilə ikisi‏ ‏
Ver bir-iki qurtum o zəhrimardan
Qoy qurtarım ölümdən göm-göy
Buluddan yoxsun bu pəltək göy
Buludları başımda lacivərdi bal‏ ‏
Baldırı ağappaq mələk, başında şal‏ ‏
Bas qoynuna dilqəmi çal, nə hal, nə hal, nə hal!‎


‏4)‏
İyirmi ¬bir çayın küşürtüsü ağlımda
Ağ bir ağlaşmanın uğultusu saçımda
Və tanrının əli çənəsinin altında‏ ‏
Ya çırmalanıb soxulur göbəyimə‏ ‏
Ya suçlu birin arayır
Ki boynum asılır bircə incə damardan‏ ‏
Ya “Rasta küçə”¬də
Səf çəkir asta –asta boynu yoğun klaşinkoflar‏ ‏
Ah mənim şırım -şırnaq şəpələrim
Ah mənim sahillərim‏... ‏
Geri –geri irəli gedən əllərim
Getəmə, əl-ələ gedək məni‏ ‏
Getəmə qurtaraq məni bu şeirin əlindən‏ ‏
Getəmə, gedək‏...‏