اسد سیف
سیزدهمین شماره "آوای تبعید" به فرهنگِ "حذف" در ادبیات اختصاص دارد. نظامی که آزادی اندیشه و بیان را برنتابد، سانسور و حذف را از ادبیات آغاز می‌کند تا به دیگر عرصه‌های فرهنگ و علم و دانش، و سرانجام به حذفِ فیزیکی دگراندیشان برسد.
سانسور که بر جامعه حاکم گردد، نخستین محصولِ آن خودسانسوری است. انسان‌ها در فرهنگِ خودسانسوری از خلاقیت تهی می‌شوند، جسارت مدنی از دست می‌دهند، شک نمی‌کنند و دامنه‌ی فکر و اندیشه را بر خویش محدود می‌کنند.
سیزدهمین شماره "آوای تبعید" رنج‌نامه‌ی نویسندگان است از بختکی که سانسور نام دارد.
سیزدهمین شماره "آوای تبعید" کوشیده است تا گوشه‌هایی از تجربه‌های سانسور را در ادبیاتِ معاصر ایران نشان دهد. در این شماره از "آوای تبعید" که مسئولیت آن را بهرام مرادی برعهده دارد، بیش از پنجاه نویسنده و شاعر، از داخل و خارج از کشور، از سانسور و حذف در ادبیات سخن گفته‌اند.
"آوای تبعید" را می‌توانید در این آدرس؛
http://avaetabid.com/?p=1165
و یا از سایت آن دانلود کنید. آنان که مشتاق خواندن آن بر کاغذ هستند، می‌توانند از سایت "آمازون" آن را خریداری نمایند.
آدرس سایت "آوای تبعید":
Avaetabid.com
No comments:
Post a Comment