Feb 10, 2020

فاشیست، فاشیست است!...

س. سئیداوالی

اعتراض جوجه فاشیست وطنی امیر فرض الهی به زبان ترکی فیلم " آتابای" و جوابهای کوبنده ی خانم نیکی امیری و آقای هادی حجازی به این "دلسوخته ی زبان رسمی فارسی"، در فضای مجازی امواجی را از هر دو طرف به حرکت در آورده است. 
دیگر همچون‌ گذشته، فاشیست ها، پان ایرانیست ها و طرفداران دکترین "یک زبان و یک ملت" در عرصه ی تبلیغات و پروپاگاندا، فعال مایشا نیستند و انترنت به مخالفین نظرات، لاطائلات و اراجیف آنها نیز امکان پاسخ گوئی را فراهم‌ کرده است.‌ 

امیر فرض اللهی ها در یک همکاری نانوشته با نیروهای امنیتی، در حقیقت با اعتراض شان به زبان ترکی فیلم " آتابای" (صرف نظر از کیفیت و محتوای فیلم)، زمینه را برای سرکوب سازندگان اینگونه فیلم ها توسط نیروهای سرکوب آماده می سازند.
بدین ترتیب ساختن فیلمی به زبان ترکی تبدیل به  "ضدیت با زبان رسمی کشور"، " تشویش اذهان عمومی"، "اقدام علیه امنیت کشور" و در نهایت "تجزیه طلبی" می شود. و البته سرکوب "تجزیه طلبان" نیز برای گزمه های رژیم مثل آب خوردن کار ساده ای است.
در عالم‌ به اصطلاح روشنفکری ایرانی، در کشوری که اکثریت ساکنین آن به زبانی غیر از فارسی تکلم می کنند، اقدام‌ امیر فرض اللهی ها را نمی توان به صورت‌ محکمه پسند به خورد مردم داد، پس باید اول آنرا لوث کرد. برای این‌ کار در قدم‌ اول طبق شیوه ی مرضیه ی فاشیست ها و شپه فاشیست های وطنی، امیر فرض اللهی ناگهان "آذری" می شود. یعنی به خیال خودشان توپ را با زرنگی به زمین ترکها و آذربایجانیها شوت می کنند.
حال اینکه "آذری" بودن امیر فرض اللهی دروغ است و بر اساس بیوگرافی خودش، متولد 1354 تهران و فارغ التحصيل رشته ی علوم ارتباطات اجتماعی با گرايش روزنامه نگاری از دانشگاه آزاد است.
گیرم‌ که حتی اگر هم به قول آنها این فرد "آذری" بود، فرقی نمی کرد، فاشیست، فاشیست است، چه "آذری" چه "فارس".
کسانی که به دروغ، "آذری" بودن این‌ جوجه فاشیست را پیش می کشند، می خواهند صورت مسئله ی "فاشیست" بودن امیر فرض اللهی را‌ پاک‌ بکنند.  
خانم نیکی امیری بدرستی مطرح کرد که بیشتر از نود درصد فیلم‌ها در ایران به فارسی تولید می شود، پس تولید چند فیلم به زبانهای دیگر عمود خیمه ی "وحدت ایرانیت بر اساس زبان فارسی" را سرنگون‌ نمی کند.  
و این جوجه فاشیست که مثلا کارگردان و فیلمنامه نویس است، حتما تا بحال دهها فیلم ‌انگلیسی را با زیر نویس فارسی تماشا کرده است، اینکه از دیدن یک فیلم‌ ترکی با زیر نویس فارسی به خارش می افتد، نه به خاطر خود فیلم، بلکه ترس از "بدعت گذاری" است.
می دانیم‌ که حتی بر اساس آمارهای دولتی و سخنان سردمداران رژیم، اکثریت مردم‌ ایران زبان‌مادری شان فارسی نیست. 
حال تصور روزی را بکنیم‌ که در کشور هر کسی فیلمش را به زبان‌ مادری (ترکی، کردی، بلوچی، عربی، ترکمنی، گیلکی و ...) خودش تهیه بکند و هر کسی کتابش را به زبان‌ مادری خودش نوشته و‌ چاپ‌ بکند. 
البته در آن زمان، حال و روز اینگونه "کارگردانان" و "نویسندگان" به زبان رسمی فارسی تماشائی خواهد بود. 



No comments: