MƏRZİYƏ ÜSKUYİ (DALĞA)
DALĞA - MƏN GÜNƏŞİ SEVİRƏM
Xırda, incə arx idim,
Meşələrdən, dağlardan,
Dərələrdən axırdım.
DALĞA - MƏN GÜNƏŞİ SEVİRƏM
Xırda, incə arx idim,
Meşələrdən, dağlardan,
Dərələrdən axırdım.
دالغا
خیردا، اینجه آرخ ایدیم،
مئشهلردن، داغلاردان،
درهلردن آخیردیم.
بیلیردیم دورغون سولار
اؤز ایچینده بوغولار.
بیلیردیم دریالاردا
دالغالار قوجاغیندا،
خیرداجا آرخلار اوچون
یئنی حیات دوغولار.
نه یولون اوزاقلیغی،
نه قارانلیق چوخورلار،
نه دورغونلوق هوسی،
منی یولدان قویمادی.
ایندی قاریشمیشام من
قورتولماز دالغالارا؛
وارلیغیمیز چالیشماق،
یوخلوغوموز دایانماق.
خیردا، اینجه آرخ ایدیم،
مئشهلردن، داغلاردان،
درهلردن آخیردیم.
بیلیردیم دورغون سولار
اؤز ایچینده بوغولار.
بیلیردیم دریالاردا
دالغالار قوجاغیندا،
خیرداجا آرخلار اوچون
یئنی حیات دوغولار.
نه یولون اوزاقلیغی،
نه قارانلیق چوخورلار،
نه دورغونلوق هوسی،
منی یولدان قویمادی.
ایندی قاریشمیشام من
قورتولماز دالغالارا؛
وارلیغیمیز چالیشماق،
یوخلوغوموز دایانماق.
DALĞA
Xırda, incə arx idim,
Meşələrdən, dağlardan,
Dərələrdən axırdım.
Bilirdim durğun sular
Öz içində boğular.
Bilirdim dəryalarda
Dalğalar qucağında,
Xırdaca arxlar üçün
Yeni həyat doğular.
Nə yolun uzaqlığı,
Nə qaranlıq çuxurlar,
Nə durğunluq həvəsi,
Məni yoldan qoymadı.
İndi qarışmışam mən
Qurtulmaz dalğalara;
Varlığımız çalışmaq,
Yoxluğumuz dayanmaq.
Xırda, incə arx idim,
Meşələrdən, dağlardan,
Dərələrdən axırdım.
Bilirdim durğun sular
Öz içində boğular.
Bilirdim dəryalarda
Dalğalar qucağında,
Xırdaca arxlar üçün
Yeni həyat doğular.
Nə yolun uzaqlığı,
Nə qaranlıq çuxurlar,
Nə durğunluq həvəsi,
Məni yoldan qoymadı.
İndi qarışmışam mən
Qurtulmaz dalğalara;
Varlığımız çalışmaq,
Yoxluğumuz dayanmaq.
من گونشی سئویرم
اوشاقلیق عالمیايدی، اورگيم ایشیق ایدی
کیچیک، تمیز دونیاما، اویون یاراشیق ایدی.
یولداشلاریم، دؤورهمده، هامیسی شاد، کینهسیز
بیر آن کوسو اولسایدی، گئنه باریشیق ایدی.
قارانلیق، قورخولوايدی، اما اوندان قاچمازدیق،
گئجهلر ناغیللاردا شیرین، تمیز محبت
بیزی باریشدیراردی.
ائله بونا گؤره ده،
کؤنلوموزون قاپیسین کینهلره آچمازدیق.
ائله بیل گؤزلریمز گئجهلر ده گؤرردی،
اولدوزلار آی-گونش تک بیزه ایشیق وئرردی.
بئله ایشیقلی گونده، گؤیه بولود گلسهايدی،
کئچری کیچیک بولود گونون اوستون آلسایدی،
بیلیردیک گون چیخاجاق، بولود دا قالمایاجاق.
گئنه ده دستهلشیب، دورماییب باغیراردیق،
گونشی نغمهلرله قوناق دا چاغیراردیق.
«گونوم گئدیب سو ایشسین،
آبی دونون دگیشسین...
گونوم، چیخ، چیخ».
آیلار، ایللر دولاندی...
زامان، ناققا بالیق تک، اوشاقلیغیمی اوددو.
کئچری غملریمین، کیچیک سئوینجلریمین.
یئرین بؤیوک کدرلر، سؤنمز کینهلر توتدو.
گونش بیزیم اؤلکهدن اوغورلانی، توتولدو،
ایستی ایشیق چئشمهسی قورودو و قورتولدو.
ایندی ایللردن بری گئجهلریمی آیسیز،
گوندوزلریمی گونسوز باشا چاتدیریرام من.
بؤهتان، یالان آلدانمیش یوردوموزو بورویوب.
شادلیغین، سعادتین کؤکو دیبدن قورویوب.
هئچ زاد قارانلیق کیمی منیم کؤنلومو سیخمیر،
او گؤزل اوشاقلیغیم بیر آن یادیمدان چیخمیر.
ایندی نئجه تابلاشیم بیر بئله قارانلیغا؟
بیر ده دوشونورم کی، گونش تکجه بوردان یوخ،
آیری اؤلکهلردن ده یامانجا اوغورلانیب.
بونو دا دوشونورم: او قارانلیق زیندانی
اوشاقلیقدا اوخویان نغمهلر ییخا بیلمز،
او قارا دوستاقلاردان یالقیز سس چیخا بیلمز.
آتا-بابا سؤیلهین «دمیر چاریق» کؤهنهلیب،
ایندی بو چتین یولدا دمیر آیاق لازیمدیر.
دمیر عصا آتیلیب، ناغیللارا قاتیلیب،
ایندی پولاددان توفنگ، حدسیز-حسابسیز فیشنگ،
خالقین سؤنمز عشقیندن بیر ده دایاق لازیمدیر.
هر کس سئوسه گونشی باشقا سئوگیسین آتار،
یورولوب یولدا قالماز، اونودار اؤزونو ده.
اوزاق داغلار دالیندان گئدیب گونشی تاپار.
اوجا سسله دئییرم: من گونشی سئویرم!
من گونشی سئویرم!
اوشاقلیق عالمیايدی، اورگيم ایشیق ایدی
کیچیک، تمیز دونیاما، اویون یاراشیق ایدی.
یولداشلاریم، دؤورهمده، هامیسی شاد، کینهسیز
بیر آن کوسو اولسایدی، گئنه باریشیق ایدی.
قارانلیق، قورخولوايدی، اما اوندان قاچمازدیق،
گئجهلر ناغیللاردا شیرین، تمیز محبت
بیزی باریشدیراردی.
ائله بونا گؤره ده،
کؤنلوموزون قاپیسین کینهلره آچمازدیق.
ائله بیل گؤزلریمز گئجهلر ده گؤرردی،
اولدوزلار آی-گونش تک بیزه ایشیق وئرردی.
بئله ایشیقلی گونده، گؤیه بولود گلسهايدی،
کئچری کیچیک بولود گونون اوستون آلسایدی،
بیلیردیک گون چیخاجاق، بولود دا قالمایاجاق.
گئنه ده دستهلشیب، دورماییب باغیراردیق،
گونشی نغمهلرله قوناق دا چاغیراردیق.
«گونوم گئدیب سو ایشسین،
آبی دونون دگیشسین...
گونوم، چیخ، چیخ».
آیلار، ایللر دولاندی...
زامان، ناققا بالیق تک، اوشاقلیغیمی اوددو.
کئچری غملریمین، کیچیک سئوینجلریمین.
یئرین بؤیوک کدرلر، سؤنمز کینهلر توتدو.
گونش بیزیم اؤلکهدن اوغورلانی، توتولدو،
ایستی ایشیق چئشمهسی قورودو و قورتولدو.
ایندی ایللردن بری گئجهلریمی آیسیز،
گوندوزلریمی گونسوز باشا چاتدیریرام من.
بؤهتان، یالان آلدانمیش یوردوموزو بورویوب.
شادلیغین، سعادتین کؤکو دیبدن قورویوب.
هئچ زاد قارانلیق کیمی منیم کؤنلومو سیخمیر،
او گؤزل اوشاقلیغیم بیر آن یادیمدان چیخمیر.
ایندی نئجه تابلاشیم بیر بئله قارانلیغا؟
بیر ده دوشونورم کی، گونش تکجه بوردان یوخ،
آیری اؤلکهلردن ده یامانجا اوغورلانیب.
بونو دا دوشونورم: او قارانلیق زیندانی
اوشاقلیقدا اوخویان نغمهلر ییخا بیلمز،
او قارا دوستاقلاردان یالقیز سس چیخا بیلمز.
آتا-بابا سؤیلهین «دمیر چاریق» کؤهنهلیب،
ایندی بو چتین یولدا دمیر آیاق لازیمدیر.
دمیر عصا آتیلیب، ناغیللارا قاتیلیب،
ایندی پولاددان توفنگ، حدسیز-حسابسیز فیشنگ،
خالقین سؤنمز عشقیندن بیر ده دایاق لازیمدیر.
هر کس سئوسه گونشی باشقا سئوگیسین آتار،
یورولوب یولدا قالماز، اونودار اؤزونو ده.
اوزاق داغلار دالیندان گئدیب گونشی تاپار.
اوجا سسله دئییرم: من گونشی سئویرم!
من گونشی سئویرم!
MƏN GÜNƏŞİ SEVİRƏM
Uşaqlıq aləmiydi, ürəyim işıq idi
Kiçik, təmiz dünyama, oyun yaraşıq idi.
Yoldaşlarım, dövrəmdə, hamısı şad, kinəsiz
Bir an küsü olsaydı, genə barışıq idi.
Qaranlıq, qorxuluydi, amma ondan qaçmazdıq,
Gecələr nağıllarda şirin, təmiz məhəbbət
Bizi barışdırardi.
Elə buna görə də,
Könlümüzün qapısın kinələrə açmazdıq.
Elə bil gözlərimz gecələr də görərdi,
Ulduzlar ay-günəş tək bizə.işıq verərdi.
Belə işıqlı gündə, göyə bulud gəlsəydi,
Keçəri kiçik bulud günün üstün alsaydı,
Bilirdik gün çıxacaq, bulud da qalmayacaq.
Genə də dəstələşib, durmayıb bağırardıq,
Günəşi nəğmələrlə qonaq da çağırardıq.
«Günüm gedib su işsin,
Abi donun dəyişsin...
Günüm, çıx, çıx».
Aylar, illər dolandı...
Zaman, naqqa balıqtək, uşaqlığımı uddu.
Keçəri qəmlərimin, kiçik sevinclərimin.
Yerin böyük kədərlər, sönməz kinələr tutdu.
Günəş bizim ölkədən oğurlandı, tutuldu,
İsti işıq çeşməsi qurudu və qurtuldu.
İndi illərdən bəri gecələrimi aysız,
Gündüzlərimi günsüz başa çatdırıram mən.
Böhtan, yalan aldanmış yurdumuzu bürüyüb.
Şadlığın, səadətin köku dibdən quruyub.
heç zad qaranlıq kimi mənim könlümü sıxmır,
O gözəl uşaqlığım bir an yadımdan çıxmır.
İndi necə tablaşım bir belə qaranlığa?
Bir də düşünürəm ki, günəş təkcə burdan yox,
Ayrı ölklərdən də yamanca oğurlanıb.
Bunu da düşünürəm: O qaranlıq zindanı
Uşaqlıqda oxuyan nəğmələr yıxa bilməz,
O qara dustaqlardan yalqız səs çıxa bilməz.
Ata-baba söyləyən «dəmir çarıq» köhnəlib,
İndi bu çətin yolda dəmir ayaq lazımdır.
Dəmir əsa atılıb, nağıllara qatılıb,
İndi poladdan tüfəng, hədsiz-hesabsız fişəng,
Xalqın sönməz eşqindən bir də dayaq lazımdır.
Hər kəs sevsə günəşi başqa sevgisin atar,
Yorulub yolda qalmaz, unudar özünü də.
Uzaq dağlar dalından gedib günəşi tapar.
Uca səslə deyirəm: Mən günəşi sevirəm!
Mən günəşi sevirəm!
Uşaqlıq aləmiydi, ürəyim işıq idi
Kiçik, təmiz dünyama, oyun yaraşıq idi.
Yoldaşlarım, dövrəmdə, hamısı şad, kinəsiz
Bir an küsü olsaydı, genə barışıq idi.
Qaranlıq, qorxuluydi, amma ondan qaçmazdıq,
Gecələr nağıllarda şirin, təmiz məhəbbət
Bizi barışdırardi.
Elə buna görə də,
Könlümüzün qapısın kinələrə açmazdıq.
Elə bil gözlərimz gecələr də görərdi,
Ulduzlar ay-günəş tək bizə.işıq verərdi.
Belə işıqlı gündə, göyə bulud gəlsəydi,
Keçəri kiçik bulud günün üstün alsaydı,
Bilirdik gün çıxacaq, bulud da qalmayacaq.
Genə də dəstələşib, durmayıb bağırardıq,
Günəşi nəğmələrlə qonaq da çağırardıq.
«Günüm gedib su işsin,
Abi donun dəyişsin...
Günüm, çıx, çıx».
Aylar, illər dolandı...
Zaman, naqqa balıqtək, uşaqlığımı uddu.
Keçəri qəmlərimin, kiçik sevinclərimin.
Yerin böyük kədərlər, sönməz kinələr tutdu.
Günəş bizim ölkədən oğurlandı, tutuldu,
İsti işıq çeşməsi qurudu və qurtuldu.
İndi illərdən bəri gecələrimi aysız,
Gündüzlərimi günsüz başa çatdırıram mən.
Böhtan, yalan aldanmış yurdumuzu bürüyüb.
Şadlığın, səadətin köku dibdən quruyub.
heç zad qaranlıq kimi mənim könlümü sıxmır,
O gözəl uşaqlığım bir an yadımdan çıxmır.
İndi necə tablaşım bir belə qaranlığa?
Bir də düşünürəm ki, günəş təkcə burdan yox,
Ayrı ölklərdən də yamanca oğurlanıb.
Bunu da düşünürəm: O qaranlıq zindanı
Uşaqlıqda oxuyan nəğmələr yıxa bilməz,
O qara dustaqlardan yalqız səs çıxa bilməz.
Ata-baba söyləyən «dəmir çarıq» köhnəlib,
İndi bu çətin yolda dəmir ayaq lazımdır.
Dəmir əsa atılıb, nağıllara qatılıb,
İndi poladdan tüfəng, hədsiz-hesabsız fişəng,
Xalqın sönməz eşqindən bir də dayaq lazımdır.
Hər kəs sevsə günəşi başqa sevgisin atar,
Yorulub yolda qalmaz, unudar özünü də.
Uzaq dağlar dalından gedib günəşi tapar.
Uca səslə deyirəm: Mən günəşi sevirəm!
Mən günəşi sevirəm!
No comments:
Post a Comment