Jun 6, 2013

آروادیمین ارینین اوشاغی

ائلناز عیواضلی

او گئجه سئوینجیمیزدن سحره قدر یاتمادیق. گله‌جکله باغلی پلانلار قوردوق. بالامیزی نئجه اورتایا ‏چیخاراجاق، جاماعاتا نه دئیه‌جه‌ییک… هامی‌سین‌دان دانیشدیق.‏‏

ELNAZ EYVAZLI
ARVADIMIN ƏRİNİN UŞAĞI


O gecə sevincimizdən səhərə qədər yatmadıq. Gələcəklə bağlı planlar qurduq. Balamızı necə ‎ortaya çıxaracaq, camaata nə deyəcəyik…hamısından danışdıq.‎


بو، منیم بالام‌دیر. بویو بالاجادیر، بیرجه قاریش، چکی‌سی ده آز. اونو دونیایا آناسی یوخ، من ‏گتیرمیشه‌م. هه، هه، تعجبله‌نمه. اؤزو ده اون سککیز آیا، یعنی ایل یاریما. هئچ نه یئییب- ایچمیر. آنا ‏سودو گؤرمه‌ییب. اصلینده، آروادیم دا، من ده اؤزوموزو بئله بیر اولایا هازیرلامیشدیق.‏

گونلرین بیر گونو آروادیملا فیلم ایزلییردیک. او، دیوان‌دا اوتورموش‌دو، من ده باشی‌می دیزینه قویوب ‏اوزانمیشدیم. بلکه ده، باخ‌می‌سان بو فیلمه، آدی «رومانتیک». چوخ کدرلی مقاملاری وار. آرادا شرح ‏ائتمک ایسته‌سه‌م ده، ائده بیلمیردیم. سسیم اسیردی. او دانیشمیردی. هردن چوخ آستادان ‏بورنونو چکمیین‌دن، ساچلاری‌می قاریشدیرا- قاریشدیرا باشی‌می سیغاللایان علینی قالدیریب- ‏ائندیرمیین‌دن آغلادیغینی آنلادیم. آنجاق هئچ نه دئمدیم، چونکی اؤزوم ده آغلاییردیم. ائله آغلایا- ‏آغلایا دا دئدیم:‏

- من حامیله‌یه‌م…‏
‏- ...‏
- ائشیدیرسن؟ – یانپؤرتو باشی‌می قالدیریب اوزونه باخدیم. لامپا ایشیغین‌دا پارلایان گؤز یاشلاری ‏یاناغی بویونجا سوزولوب یاخاسینا تؤکولدو. اییلیب آلنیم‌دان اؤپدو. من ده اونون پامبیق اللرین‌دن ‏اؤپوب یئریمده دیکلدیم. گؤزلرینین درینلیینده گیزلنه‌ن کدردن اثر- علامت قالمامیش‌دی. باخیشلاری آز ‏قالا قهقهه چکیب گولوردو.‏

- شوکورلر اولسون! سن باجاراجاق‌سان! اینانیرام سنه، سن گوج‌لوسه‌ن!‏
- کؤمک ائد‌جک‌سه‌ن؟
- البته، ائد‌جه‌م! ائله شئی اولار؟! الینی آغدان- قارایا وورماق یوخ، ائشیدیرسن؟ بازارا-دوکانا دا اؤزوم ‏گئده‌جه‌م.‏
- سنه چتین اولاجاق اما…‏
- اولماز، دلی‌سه‌ن سن؟ بس بیر-بیریمیزه نه گون‌ده گرییک؟!‏
- جانیم منیم…- اوزونو اوووجلاریما آلیب دوداقلاریمی دوداقلارینا یاخینلاشدیردیم. گؤزلرینی یوموب ‏مست اولدو…‏

او گئجه سئوینجیمیزدن سحره قدر یاتمادیق. گله‌جکله باغلی پلانلار قوردوق. بالامیزی نئجه اورتایا ‏چیخاراجاق، جاماعاتا نه دئیه‌جه‌ییک… هامی‌سین‌دان دانیشدیق. سحر آچیلاندا یوخویا گئتدیک. ‏آروادیم سینه‌مه قیسیلیب کؤرپه اوشاق کیمی یاتمیش‌دی. او، باشینی سینه‌مه قویاندا اؤزومو ‏دونیانین ان گوج‌لو کیشی‌سی حیس ائدیره‌م، چوخ گووه‌ن‌لی اولورام. ائله بیلیرم الیم‌دن گلمه‌یه‌ن بیر ‏ایش یوخ‌دو… نفسینین ایستی‌سینه خومارلانیب نه واخت یوخویا گئتدیم، بیلمدیم.‏

سحر باشقا جور آچیلدی سانکی. یوخودان دوروب گؤردوم کی، یانیمدا یوخ‌دو. یئریمین ایچینده ‏مؤحکمجه دارتینیب قول-قابیرغامی آچدیم. قالخیب دهلیزه چیخاندا، آنلادیم کی، یوخودان چوخ تئز ‏اویانیب. ایش اوتاغیمین آچیق قاپی‌سین‌دان ایچری بویلاندیم. ایستولو قالدیریب ماسانین اوستونه ‏قویموشدو، دئمه‌لی، دؤشه‌مه سیلینیب. پنجره آچیق ایدی. پنجره‌نین قارشی‌سین‌داکی دیبچک ‏گوللری چوخ گومان کی، سولانمیش‌دی.‏

مطبخین قاپی‌سینی آچدیم، نسه بیشیریردی. آستا-آتسا یاخینلاشیب بئلینی قوجاقلادیم. یونگولجه ‏بارماقلارینین اوجوندا قالخیب دوشدو.‏

- آیی…‏
- قورخدون؟
- یوخ، جانیم. سن‌دن باشقا کیم وار کی ائوده قورخام؟!‏
- سحر- سحر ال قات‌می‌سان اؤزونه، نه بیشیریرسن؟
- سن گرک یاخشی قیدالاناسان، سحر یئمیینی موطلق یئمه‌لی‌سه‌ن!‏
- سن منی لاپ ببه ائله‌دین کی، – گولوب بوینون‌دان اؤپدوم.‏
باشینی آرخایا آتیب چینیمه سؤیکه‌دی:‏
- آز دانیش، نه دئییرم اونو دا ائله! دوغانا قدر سنی اؤزوم ایداره ائد‌جه‌م، – قهقهه چکیب گولدو.‏
- دوغانا قدر ها! – من ده گولمک‌دن اوغوندوم.‏
- گئت ال- اوزونو یو، گل چؤریینی یئ، تئز!‏

‎***‎
- چؤریی اؤزون آلمی‌سان؟
- بس کیم آلاجاق؟ گؤزلییدیم سن اویاناسان؟
- اؤزوم دوشوب آلاردیم دا… دئییرم بیردن…‏
- هر شئی اعلا اولاجاق، گؤررسه‌ن! بیرینجی دفعه دئییل کی…‏

‎***‎
سحر یئمیینی یئییب اوتاغیما کئچدیم. عطیرشاه عطری قاریشمیش تمیز هاوانی ایچیمه چکدیم. ‏ایستولومون اوستونده‌کی خصوصی سلیقه نظریم‌دن یایینمادی. اصلینده، همیشه بئله ایدی. اؤزوم ‏بیر بالاجا پینتییه‌م، عالمی قاتیب- قاریشدیرماغیم وار. ایستولون اوستونه قرافینده سو، یانیندا دا ‏ایستکان قویموشدو. بیر قابدا دا یویولموش، قاریشیق مئیوه. بالاجا لبلبی قابی دا همیشه‌کی کیمی ‏چرزله دولو ایدی.‏

هه، نه آز، نه چوخ، دوز ایل یاریم بو شکیل‌ده بسلندیم. اوتاق رئژیمینده، خصوصی قوللوق اولونوردو. ‏ائوین بوتون آلیش- وئریشینی اؤزو ائدیر، نئجه‌سه هر شئیی ایداره ائدیردی. معیشتله باغلی بوتون ‏پروبلئم و قایغیلاردان آزاد اولونموشدوم. گئجه‌لر یوخوم گلمیردی، گئج یاتماغا سوبای‌لیق‌دان عادت ‏ائتمیشه‌م. ایندی ده اولان- قالان یوخوم چکیلمیشدی. آنجاق بو، اونو هئچ ناراحات ائتمیردی. شام ‏یئمیین‌دن سونرا مطبخده یونگولواری ییر- ییغیش ائدیر، سس- کوی سالماماغا چالیشیردی. سحرلر ‏من‌دن اول اویانیر، ناهار یئمیینه قدر حاضرلاییب قویوردو کی، من اویانانا ایشی قالماسین. حتی ائوده ‏بارماقلارینین اوجوندا آددیملارینی ساییرمیش کیمی یئرییردی. یاتاق اوتاغینا کئچیب قاپینی اؤرته‌ن‌دن ‏سونرا نه زامان بویلان‌سام، ایشیغی سؤندورمدیینی گؤروردوم. اول ائله بیلیردیم هله یاتماییب، ‏سونرالار باشا دوشدوم کی، دقتی‌می چکمه‌سین دئیه، ایشیغی دا سؤن‌دورمه‌ییب یاتیرمیش.‏

‎***‎
موژده‌نی اؤزوم وئردیم. سئوینجین‌دن بوینوما آتیلیب اوشاق کیمی دیزلرینی بوکوب آیاقلارینی ‏قالدیردی. بوینومو نئجه سیخمیش‌دی‌سا، نفسیم کسیلیردی. اؤزوم‌دن آرالاماق ایسته‌یه‌ن‌ده نه ‏گؤرسه‌م یاخشی‌دیر؟ سن دئمه، اوزونو گیزلتمک اوچون سیخیبمیش منی برک- برک، آغلاییرمیش.‏

- آغلاما…نیه آغلاییرسان؟! – یاناقلارینین یاشینی سیلیب اوزون‌دن اؤپدوم.‏
- سئوینیرم…چوخ سئوینیرم!‏
- سن‌سیز نئجه اولاردیم؟
- بس من؟
- اینانمیرام یانیمدا اولدوغونا. اینانمیرام بو قدر یوکون عؤهده‌سین‌دن گلدییمیزه، – اللرینی قالدیریب ‏اؤپدوم. اونا سئوینج‌دن آغلاماق نئجه یاراشیرمیش. گؤز یاشلاری جیلوه‌لنه- جیلوه‌لنه سوزولدوکجه، ‏گؤزلری پار- پار پاریلداییردی.‏

- بیز بیرلیک‌ده گوجلویوک، هر شئیین عؤهده‌سین‌دن گلجه‌ییک، هر شئیین! – دئدیم.‏
- هر شئیین! سنه چوخ گووه‌نیرم، اینانیرام! – دئییب الینی چینیمه قویدو، – یاخشی، بس‌دی ‏شاعرلیک ائتدیک، هله ایشیمیز چوخ‌دور!‏

‎***‎
هر شئی گؤزلدییمیزدن ده یاخشی اولدو. دوستلار هامی‌سی ییغیشیب، بیزی تبریک ائتدیلر. سونرا ‏سوبای واختی گؤروشدویوموز رئستوراندا بئش- آلتی دوستلا بیرلیکده گونو دئیه- گوله باشا ووردوق.‏

ائوه چاتاندا هاوا تزه‌جه قارالمیش‌دی. ایچری گیرر-گیرمز قوللارینی آچیب سئوینه- سئوینه یئرینده ‏فیرلانیب:‏

- اریمین اوشاغی اولووووب!!! – دئیه قیشقیردی و گوله- گوله اؤزونو دیوانا آتدی.‏
- حیرصله‌ن‌دیرمه هاا، بیری ده اولار.‏
- اولسون، لاپ ائله ایکی‌سی اولسون!‏

گلیب یانیندا اوتوردوم. باشینی قوجاغیما قویوب دیزی‌می قوجاقلادی. ساچلارینی تومارلادیم. ‏سوسوردو. اییلیب اوزونه باخدیم. گؤزلری خومارلانیردی.‏

- دور، دور آیاغا، یاتیرسان. گئدک یئرین‌ده یات، بئله ناراحات اولاجاق‌سان.‏

میزیل‌دان‌دی. قالدیریب قولونا گیردیم. قوجاقلاییب یاتاق اوتاغینا آپاردیم. او گئجه تئز یاتدیق. ایکیمیز ده ‏مؤحکم یورغون، آنجاق بیر او قدر ده راحت ایدیک. او، سینه‌مه قیسیلیب کؤرپه اوشاق کیمی ‏یات‌دی. باشینی سینه‌مه قویاندا اؤزومو دونیانین ان گوج‌لو کیشی‌سی حیس ائدیره‌م، چوخ ‏گووه‌ن‌لی اولورام. ائله بیلیرم الیم‌دن گلمه‌یه‌ن بیر ایش یوخ‌دو… یوخولو و یورغون اوزون‌دن ‏خوشبخت‌لیک یاغیردی، زارافات دئییل، ایندی او تانینمیش یازیچینین آروادی، یوخ، یوخ، حیات ‏یولداشی، یول یولداشی ایدی.‏

قایناق: http://azlit.net/?p=1055

ELNAZ EYVAZLI
Arvadımın ərinin uşağı


Bu, mənim balamdır. Boyu balacadır, bircə qarış, çəkisi də az. Onu dünyaya anası yox, mən ‎gətirmişəm. Hə, hə, təəccüblənmə. Özü də on səkkiz aya, yəni il yarıma. Heç nə yeyib-içmir. ‎Ana südü görməyib. Əslində, arvadım da, mən də özümüzü belə bir olaya hazırlamışdıq.‎

Günlərin bir günü arvadımla film izləyirdik. O, divanda oturmuşdu, mən də başımı dizinə ‎qoyub uzanmışdım. Bəlkə də, baxmısan bu filmə, adı “Romantik”. Çox kədərli məqamları var. ‎Arada şərh etmək istəsəm də, edə bilmirdim. Səsim əsirdi. O danışmırdı. Hərdən çox astadan ‎burnunu çəkməyindən, saçlarımı qarışdıra-qarışdıra başımı sığallayan əlini qaldırıb-‎endirməyindən ağladığını anladım. Ancaq heç nə demədim, çünki özüm də ağlayırdım. Elə ‎ağlaya-ağlaya da dedim:‎

‎- Mən hamiləyəm…‎
‎- ….‎
‎- Eşidirsən? – yanpörtü başımı qaldırıb üzünə baxdım. Lampa işığında parlayan göz yaşları ‎yanağı boyunca süzülüb yaxasına töküldü. Əyilib alnımdan öpdü. Mən də onun pambıq ‎əllərindən öpüb yerimdə dikəldim. Gözlərinin dərinliyində gizlənən kədərdən əsər-əlamət ‎qalmamışdı. Baxışları az qala qəhqəhə çəkib gülürdü.‎

‎- Şükürlər olsun! Sən bacaracaqsan! İnanıram sənə, sən güclüsən!‎
‎- Kömək edəcəksən?‎
‎- Əlbəttə, edəcəm! Elə şey olar?! Əlini ağdan-qaraya vurmaq yox, eşidirsən? Bazara-dükana ‎da özüm gedəcəm.‎
‎- Sənə çətin olacaq amma…‎
‎- Olmaz, dəlisən sən? Bəs bir-birimizə nə gündə gərəyik?!‎
‎- Canım mənim…- üzünü ovuclarıma alıb dodaqlarımı dodaqlarına yaxınlaşdırdım. Gözlərini ‎yumub məst oldu…‎

O gecə sevincimizdən səhərə qədər yatmadıq. Gələcəklə bağlı planlar qurduq. Balamızı necə ‎ortaya çıxaracaq, camaata nə deyəcəyik…hamısından danışdıq. Səhər açılanda yuxuya getdik. ‎Arvadım sinəmə qısılıb körpə uşaq kimi yatmışdı. O, başını sinəmə qoyanda özümü dünyanın ‎ən güclü kişisi hiss edirəm, çox güvənli oluram. Elə bilirəm əlimdən gəlməyən bir iş yoxdu… ‎Nəfəsinin istisinə xumarlanıb nə vaxt yuxuya getdim, bilmədim.‎

Səhər başqa cür açıldı sanki. Yuxudan durub gördüm ki, yanımda yoxdu. Yerimin içində ‎möhkəmcə dartınıb qol-qabırğamı açdım. Qalxıb dəhlizə çıxanda, anladım ki, yuxudan çox tez ‎oyanıb. İş otağımın açıq qapısından içəri boylandım. Stulu qaldırıb masanın üstünə qoymuşdu, ‎deməli, döşəmə silinib. Pəncərə açıq idi. Pəncərənin qarşısındakı dibçək gülləri çox güman ki, ‎sulanmışdı.‎

Mətbəxin qapısını açdım, nəsə bişirirdi. Asta-atsa yaxınlaşıb belini qucaqladım. Yüngülcə ‎barmaqlarının ucunda qalxıb düşdü.‎

- Ayy…
‎- Qorxdun?
‎- Yox, canım. Səndən başqa kim var ki evdə qorxam?!
‎- Səhər-səhər əl qatmısan özünə, nə bişirirsən?
‎- Sən gərək yaxşı qidalanasan, səhər yeməyini mütləq yeməlisən!
‎- Sən məni lap bəbə elədin ki, – gülüb boynundan öpdüm.

Başını arxaya atıb çiynimə söykədi:
‎- Az danış, nə deyirəm onu da elə! Doğana qədər səni özüm idarə edəcəm, – qəhqəhə çəkib ‎güldü.
‎- Doğana qədər ha! – mən də gülməkdən uğundum.
‎- Get əl-üzünü yu, gəl çörəyini ye, tez!‎

‎***‎
‎- Çörəyi özün almısan?
‎- Bəs kim alacaq? Gözləyəydim sən oyanasan?
‎- Özüm düşüb alardım da… Deyirəm birdən…
‎- Hər şey əla olacaq, görərsən! Birinci dəfə deyil ki…‎

‎***‎
Səhər yeməyini yeyib otağıma keçdim. Ətirşah ətri qarışmış təmiz havanı içimə çəkdim. ‎Stolumun üstündəki xüsusi səliqə nəzərimdən yayınmadı. Əslində, həmişə belə idi. Özüm bir ‎balaca pintiyəm, aləmi qatıb-qarışdırmağım var. Stolun üstünə qrafində su, yanında da stəkan ‎qoymuşdu. Bir qabda da yuyulmuş, qarışıq meyvə. Balaca ləbləbi qabı da həmişəki kimi ‎çərəzlə dolu idi.‎

Həə, nə az, nə çox, düz il yarım bu şəkildə bəsləndim. Otaq rejimində, xüsusi qulluq olunurdu. ‎Evin bütün alış-verişini özü edir, necəsə hər şeyi idarə edirdi. Məişətlə bağlı bütün problem və ‎qayğılardan azad olunmuşdum. Gecələr yuxum gəlmirdi, gec yatmağa subaylıqdan adət ‎etmişəm. İndi də olan-qalan yuxum çəkilmişdi. Ancaq bu, Onu heç narahat etmirdi. Şam ‎yeməyindən sonra mətbəxdə yüngülvari yır-yığış edir, səs-küy salmamağa çalışırdı. Səhərlər ‎məndən əvvəl oyanır, nahar yeməyinə qədər hazırlayıb qoyurdu ki, mən oyanana işi qalmasın. ‎Hətta evdə barmaqlarının ucunda addımlarını sayırmış kimi yeriyirdi. Yataq otağına keçib ‎qapını örtəndən sonra nə zaman boylansam, işığı söndürmədiyini görürdüm. Əvvəl elə bilirdim ‎hələ yatmayıb, sonralar başa düşdüm ki, diqqətimi çəkməsin deyə, işığı da söndürməyib ‎yatırmış.‎

***‎
Müjdəni özüm verdim. Sevincindən boynuma atılıb uşaq kimi dizlərini büküb ayaqlarını ‎qaldırdı. Boynumu necə sıxmışdısa, nəfəsim kəsilirdi. Özümdən aralamaq istəyəndə nə görsəm ‎yaxşıdır? Sən demə, üzünü gizlətmək üçün sıxıbmış məni bərk-bərk, ağlayırmış.‎

‎- Ağlama…niyə ağlayırsan?! – yanaqlarının yaşını silib üzündən öpdüm.
‎- Sevinirəm…çox sevinirəm!
‎- Sənsiz necə olardım?
‎- Bəs mən?
‎- İnanmıram yanımda olduğuna. İnanmıram bu qədər yükün öhdəsindən gəldiyimizə, – əllərini ‎qaldırıb öpdüm. Ona sevincdən ağlamaq necə yaraşırmış. Göz yaşları cilvələnə-cilvələnə ‎süzüldükcə, gözləri par-par parıldayırdı.‎

‎- Biz birlikdə güclüyük, hər şeyin öhdəsindən gələcəyik, hər şeyin! – dedim.‎
‎- Hər şeyin! Sənə çox güvənirəm, inanıram! – deyib əlini çiynimə qoydu, – yaxşı, bəsdi şairlik ‎etdik, hələ işimiz çoxdur!‎

***‎
Hər şey gözlədiyimizdən də yaxşı oldu. Dostlar hamısı yığışıb, bizi təbrik etdilər. Sonra subay ‎vaxtı görüşdüyümüz restoranda beş-altı dostla birlikdə günü deyə-gülə başa vurduq.‎

Evə çatanda hava təzəcə qaralmışdı. İçəri girər-girməz qollarını açıb sevinə-sevinə yerində ‎fırlanıb:‎

‎- Ərimin uşağı oluuuub!!! – deyə qışqırdı və gülə-gülə özünü divana atdı.
‎- Hirsləndirmə haa, biri də olar.
‎- Olsun, lap elə ikisi olsun!

Gəlib yanında oturdum. Başını qucağıma qoyub dizimi qucaqladı. Saçlarını tumarladım. ‎Susurdu. Əyilib üzünə baxdım. Gözləri xumarlanırdı.

‎- Dur, dur ayağa, yatırsan. Gedək yerində yat, belə narahat olacaqsan.‎

Mızıldandı. Qaldırıb qoluna girdim. Qucaqlayıb yataq otağına apardım. O gecə tez yatdıq. ‎İkimiz də möhkəm yorğun, ancaq bir o qədər də rahat idik. O, sinəmə qısılıb körpə uşaq kimi ‎yatdı. Başını sinəmə qoyanda özümü dünyanın ən güclü kişisi hiss edirəm, çox güvənli oluram. ‎Elə bilirəm əlimdən gəlməyən bir iş yoxdu…Yuxulu və yorğun üzündən xoşbəxtlik yağırdı, ‎zarafat deyil, indi o tanınmış yazıçının arvadı, yox, yox, həyat yoldaşı, yol yoldaşı idi.‎

Qaynaq: http://azlit.net/?p=1055

No comments: