او گئجه سئوینجیمیزدن سحره قدر یاتمادیق. گله‌جکله باغلی پلانلار قوردوق. بالامیزی نئجه اورتایا چیخاراجاق، جاماعاتا نه دئیه‌جه‌ییک… هامی‌سین‌دان دانیشدیق.
ELNAZ EYVAZLI
ARVADIMIN ƏRİNİN UŞAĞI
O gecə sevincimizdən səhərə qədər yatmadıq. Gələcəklə bağlı planlar qurduq. Balamızı necə ortaya çıxaracaq, camaata nə deyəcəyik…hamısından danışdıq.
ARVADIMIN ƏRİNİN UŞAĞI
O gecə sevincimizdən səhərə qədər yatmadıq. Gələcəklə bağlı planlar qurduq. Balamızı necə ortaya çıxaracaq, camaata nə deyəcəyik…hamısından danışdıq.
بو، منیم بالام‌دیر. بویو بالاجادیر، بیرجه قاریش، چکی‌سی ده آز. اونو دونیایا آناسی یوخ، من گتیرمیشه‌م. هه، هه، تعجبله‌نمه. اؤزو ده اون سککیز آیا، یعنی ایل یاریما. هئچ نه یئییب- ایچمیر. آنا سودو گؤرمه‌ییب. اصلینده، آروادیم دا، من ده اؤزوموزو بئله بیر اولایا هازیرلامیشدیق.
گونلرین بیر گونو آروادیملا فیلم ایزلییردیک. او، دیوان‌دا اوتورموش‌دو، من ده باشی‌می دیزینه قویوب اوزانمیشدیم. بلکه ده، باخ‌می‌سان بو فیلمه، آدی «رومانتیک». چوخ کدرلی مقاملاری وار. آرادا شرح ائتمک ایسته‌سه‌م ده، ائده بیلمیردیم. سسیم اسیردی. او دانیشمیردی. هردن چوخ آستادان بورنونو چکمیین‌دن، ساچلاری‌می قاریشدیرا- قاریشدیرا باشی‌می سیغاللایان علینی قالدیریب- ائندیرمیین‌دن آغلادیغینی آنلادیم. آنجاق هئچ نه دئمدیم، چونکی اؤزوم ده آغلاییردیم. ائله آغلایا- آغلایا دا دئدیم:
- من حامیله‌یه‌م…
- ...
- ائشیدیرسن؟ – یانپؤرتو باشی‌می قالدیریب اوزونه باخدیم. لامپا ایشیغین‌دا پارلایان گؤز یاشلاری یاناغی بویونجا سوزولوب یاخاسینا تؤکولدو. اییلیب آلنیم‌دان اؤپدو. من ده اونون پامبیق اللرین‌دن اؤپوب یئریمده دیکلدیم. گؤزلرینین درینلیینده گیزلنه‌ن کدردن اثر- علامت قالمامیش‌دی. باخیشلاری آز قالا قهقهه چکیب گولوردو.
- شوکورلر اولسون! سن باجاراجاق‌سان! اینانیرام سنه، سن گوج‌لوسه‌ن!
- کؤمک ائد‌جک‌سه‌ن؟
- البته، ائد‌جه‌م! ائله شئی اولار؟! الینی آغدان- قارایا وورماق یوخ، ائشیدیرسن؟ بازارا-دوکانا دا اؤزوم گئده‌جه‌م.
- سنه چتین اولاجاق اما…
- اولماز، دلی‌سه‌ن سن؟ بس بیر-بیریمیزه نه گون‌ده گرییک؟!
- جانیم منیم…- اوزونو اوووجلاریما آلیب دوداقلاریمی دوداقلارینا یاخینلاشدیردیم. گؤزلرینی یوموب مست اولدو…
او گئجه سئوینجیمیزدن سحره قدر یاتمادیق. گله‌جکله باغلی پلانلار قوردوق. بالامیزی نئجه اورتایا چیخاراجاق، جاماعاتا نه دئیه‌جه‌ییک… هامی‌سین‌دان دانیشدیق. سحر آچیلاندا یوخویا گئتدیک. آروادیم سینه‌مه قیسیلیب کؤرپه اوشاق کیمی یاتمیش‌دی. او، باشینی سینه‌مه قویاندا اؤزومو دونیانین ان گوج‌لو کیشی‌سی حیس ائدیره‌م، چوخ گووه‌ن‌لی اولورام. ائله بیلیرم الیم‌دن گلمه‌یه‌ن بیر ایش یوخ‌دو… نفسینین ایستی‌سینه خومارلانیب نه واخت یوخویا گئتدیم، بیلمدیم.
سحر باشقا جور آچیلدی سانکی. یوخودان دوروب گؤردوم کی، یانیمدا یوخ‌دو. یئریمین ایچینده مؤحکمجه دارتینیب قول-قابیرغامی آچدیم. قالخیب دهلیزه چیخاندا، آنلادیم کی، یوخودان چوخ تئز اویانیب. ایش اوتاغیمین آچیق قاپی‌سین‌دان ایچری بویلاندیم. ایستولو قالدیریب ماسانین اوستونه قویموشدو، دئمه‌لی، دؤشه‌مه سیلینیب. پنجره آچیق ایدی. پنجره‌نین قارشی‌سین‌داکی دیبچک گوللری چوخ گومان کی، سولانمیش‌دی.
مطبخین قاپی‌سینی آچدیم، نسه بیشیریردی. آستا-آتسا یاخینلاشیب بئلینی قوجاقلادیم. یونگولجه بارماقلارینین اوجوندا قالخیب دوشدو.
- آیی…
- قورخدون؟
- یوخ، جانیم. سن‌دن باشقا کیم وار کی ائوده قورخام؟!
- سحر- سحر ال قات‌می‌سان اؤزونه، نه بیشیریرسن؟
- سن گرک یاخشی قیدالاناسان، سحر یئمیینی موطلق یئمه‌لی‌سه‌ن!
- سن منی لاپ ببه ائله‌دین کی، – گولوب بوینون‌دان اؤپدوم.
باشینی آرخایا آتیب چینیمه سؤیکه‌دی:
- آز دانیش، نه دئییرم اونو دا ائله! دوغانا قدر سنی اؤزوم ایداره ائد‌جه‌م، – قهقهه چکیب گولدو.
- دوغانا قدر ها! – من ده گولمک‌دن اوغوندوم.
- گئت ال- اوزونو یو، گل چؤریینی یئ، تئز!
***
- چؤریی اؤزون آلمی‌سان؟
- بس کیم آلاجاق؟ گؤزلییدیم سن اویاناسان؟
- اؤزوم دوشوب آلاردیم دا… دئییرم بیردن…
- هر شئی اعلا اولاجاق، گؤررسه‌ن! بیرینجی دفعه دئییل کی…
***
سحر یئمیینی یئییب اوتاغیما کئچدیم. عطیرشاه عطری قاریشمیش تمیز هاوانی ایچیمه چکدیم. ایستولومون اوستونده‌کی خصوصی سلیقه نظریم‌دن یایینمادی. اصلینده، همیشه بئله ایدی. اؤزوم بیر بالاجا پینتییه‌م، عالمی قاتیب- قاریشدیرماغیم وار. ایستولون اوستونه قرافینده سو، یانیندا دا ایستکان قویموشدو. بیر قابدا دا یویولموش، قاریشیق مئیوه. بالاجا لبلبی قابی دا همیشه‌کی کیمی چرزله دولو ایدی.
هه، نه آز، نه چوخ، دوز ایل یاریم بو شکیل‌ده بسلندیم. اوتاق رئژیمینده، خصوصی قوللوق اولونوردو. ائوین بوتون آلیش- وئریشینی اؤزو ائدیر، نئجه‌سه هر شئیی ایداره ائدیردی. معیشتله باغلی بوتون پروبلئم و قایغیلاردان آزاد اولونموشدوم. گئجه‌لر یوخوم گلمیردی، گئج یاتماغا سوبای‌لیق‌دان عادت ائتمیشه‌م. ایندی ده اولان- قالان یوخوم چکیلمیشدی. آنجاق بو، اونو هئچ ناراحات ائتمیردی. شام یئمیین‌دن سونرا مطبخده یونگولواری ییر- ییغیش ائدیر، سس- کوی سالماماغا چالیشیردی. سحرلر من‌دن اول اویانیر، ناهار یئمیینه قدر حاضرلاییب قویوردو کی، من اویانانا ایشی قالماسین. حتی ائوده بارماقلارینین اوجوندا آددیملارینی ساییرمیش کیمی یئرییردی. یاتاق اوتاغینا کئچیب قاپینی اؤرته‌ن‌دن سونرا نه زامان بویلان‌سام، ایشیغی سؤندورمدیینی گؤروردوم. اول ائله بیلیردیم هله یاتماییب، سونرالار باشا دوشدوم کی، دقتی‌می چکمه‌سین دئیه، ایشیغی دا سؤن‌دورمه‌ییب یاتیرمیش.
***
موژده‌نی اؤزوم وئردیم. سئوینجین‌دن بوینوما آتیلیب اوشاق کیمی دیزلرینی بوکوب آیاقلارینی قالدیردی. بوینومو نئجه سیخمیش‌دی‌سا، نفسیم کسیلیردی. اؤزوم‌دن آرالاماق ایسته‌یه‌ن‌ده نه گؤرسه‌م یاخشی‌دیر؟ سن دئمه، اوزونو گیزلتمک اوچون سیخیبمیش منی برک- برک، آغلاییرمیش.
- آغلاما…نیه آغلاییرسان؟! – یاناقلارینین یاشینی سیلیب اوزون‌دن اؤپدوم.
- سئوینیرم…چوخ سئوینیرم!
- سن‌سیز نئجه اولاردیم؟
- بس من؟
- اینانمیرام یانیمدا اولدوغونا. اینانمیرام بو قدر یوکون عؤهده‌سین‌دن گلدییمیزه، – اللرینی قالدیریب اؤپدوم. اونا سئوینج‌دن آغلاماق نئجه یاراشیرمیش. گؤز یاشلاری جیلوه‌لنه- جیلوه‌لنه سوزولدوکجه، گؤزلری پار- پار پاریلداییردی.
- بیز بیرلیکده گوجلویوک، هر شئیین عؤهده‌سین‌دن گلجه‌ییک، هر شئیین! – دئدیم.
- هر شئیین! سنه چوخ گووه‌نیرم، اینانیرام! – دئییب الینی چینیمه قویدو، – یاخشی، بس‌دی شاعرلیک ائتدیک، هله ایشیمیز چوخ‌دور!
***
هر شئی گؤزلدییمیزدن ده یاخشی اولدو. دوستلار هامی‌سی ییغیشیب، بیزی تبریک ائتدیلر. سونرا سوبای واختی گؤروشدویوموز رئستوراندا بئش- آلتی دوستلا بیرلیکده گونو دئیه- گوله باشا ووردوق.
ائوه چاتاندا هاوا تزه‌جه قارالمیش‌دی. ایچری گیرر-گیرمز قوللارینی آچیب سئوینه- سئوینه یئرینده فیرلانیب:
- اریمین اوشاغی اولووووب!!! – دئیه قیشقیردی و گوله- گوله اؤزونو دیوانا آتدی.
- حیرصله‌ن‌دیرمه هاا، بیری ده اولار.
- اولسون، لاپ ائله ایکی‌سی اولسون!
گلیب یانیندا اوتوردوم. باشینی قوجاغیما قویوب دیزی‌می قوجاقلادی. ساچلارینی تومارلادیم. سوسوردو. اییلیب اوزونه باخدیم. گؤزلری خومارلانیردی.
- دور، دور آیاغا، یاتیرسان. گئدک یئرینده یات، بئله ناراحات اولاجاق‌سان.
میزیل‌دان‌دی. قالدیریب قولونا گیردیم. قوجاقلاییب یاتاق اوتاغینا آپاردیم. او گئجه تئز یاتدیق. ایکیمیز ده مؤحکم یورغون، آنجاق بیر او قدر ده راحت ایدیک. او، سینه‌مه قیسیلیب کؤرپه اوشاق کیمی یات‌دی. باشینی سینه‌مه قویاندا اؤزومو دونیانین ان گوج‌لو کیشی‌سی حیس ائدیره‌م، چوخ گووه‌ن‌لی اولورام. ائله بیلیرم الیم‌دن گلمه‌یه‌ن بیر ایش یوخ‌دو… یوخولو و یورغون اوزون‌دن خوشبخت‌لیک یاغیردی، زارافات دئییل، ایندی او تانینمیش یازیچینین آروادی، یوخ، یوخ، حیات یولداشی، یول یولداشی ایدی.
قایناق: http://azlit.net/?p=1055
گونلرین بیر گونو آروادیملا فیلم ایزلییردیک. او، دیوان‌دا اوتورموش‌دو، من ده باشی‌می دیزینه قویوب اوزانمیشدیم. بلکه ده، باخ‌می‌سان بو فیلمه، آدی «رومانتیک». چوخ کدرلی مقاملاری وار. آرادا شرح ائتمک ایسته‌سه‌م ده، ائده بیلمیردیم. سسیم اسیردی. او دانیشمیردی. هردن چوخ آستادان بورنونو چکمیین‌دن، ساچلاری‌می قاریشدیرا- قاریشدیرا باشی‌می سیغاللایان علینی قالدیریب- ائندیرمیین‌دن آغلادیغینی آنلادیم. آنجاق هئچ نه دئمدیم، چونکی اؤزوم ده آغلاییردیم. ائله آغلایا- آغلایا دا دئدیم:
- من حامیله‌یه‌م…
- ...
- ائشیدیرسن؟ – یانپؤرتو باشی‌می قالدیریب اوزونه باخدیم. لامپا ایشیغین‌دا پارلایان گؤز یاشلاری یاناغی بویونجا سوزولوب یاخاسینا تؤکولدو. اییلیب آلنیم‌دان اؤپدو. من ده اونون پامبیق اللرین‌دن اؤپوب یئریمده دیکلدیم. گؤزلرینین درینلیینده گیزلنه‌ن کدردن اثر- علامت قالمامیش‌دی. باخیشلاری آز قالا قهقهه چکیب گولوردو.
- شوکورلر اولسون! سن باجاراجاق‌سان! اینانیرام سنه، سن گوج‌لوسه‌ن!
- کؤمک ائد‌جک‌سه‌ن؟
- البته، ائد‌جه‌م! ائله شئی اولار؟! الینی آغدان- قارایا وورماق یوخ، ائشیدیرسن؟ بازارا-دوکانا دا اؤزوم گئده‌جه‌م.
- سنه چتین اولاجاق اما…
- اولماز، دلی‌سه‌ن سن؟ بس بیر-بیریمیزه نه گون‌ده گرییک؟!
- جانیم منیم…- اوزونو اوووجلاریما آلیب دوداقلاریمی دوداقلارینا یاخینلاشدیردیم. گؤزلرینی یوموب مست اولدو…
او گئجه سئوینجیمیزدن سحره قدر یاتمادیق. گله‌جکله باغلی پلانلار قوردوق. بالامیزی نئجه اورتایا چیخاراجاق، جاماعاتا نه دئیه‌جه‌ییک… هامی‌سین‌دان دانیشدیق. سحر آچیلاندا یوخویا گئتدیک. آروادیم سینه‌مه قیسیلیب کؤرپه اوشاق کیمی یاتمیش‌دی. او، باشینی سینه‌مه قویاندا اؤزومو دونیانین ان گوج‌لو کیشی‌سی حیس ائدیره‌م، چوخ گووه‌ن‌لی اولورام. ائله بیلیرم الیم‌دن گلمه‌یه‌ن بیر ایش یوخ‌دو… نفسینین ایستی‌سینه خومارلانیب نه واخت یوخویا گئتدیم، بیلمدیم.
سحر باشقا جور آچیلدی سانکی. یوخودان دوروب گؤردوم کی، یانیمدا یوخ‌دو. یئریمین ایچینده مؤحکمجه دارتینیب قول-قابیرغامی آچدیم. قالخیب دهلیزه چیخاندا، آنلادیم کی، یوخودان چوخ تئز اویانیب. ایش اوتاغیمین آچیق قاپی‌سین‌دان ایچری بویلاندیم. ایستولو قالدیریب ماسانین اوستونه قویموشدو، دئمه‌لی، دؤشه‌مه سیلینیب. پنجره آچیق ایدی. پنجره‌نین قارشی‌سین‌داکی دیبچک گوللری چوخ گومان کی، سولانمیش‌دی.
مطبخین قاپی‌سینی آچدیم، نسه بیشیریردی. آستا-آتسا یاخینلاشیب بئلینی قوجاقلادیم. یونگولجه بارماقلارینین اوجوندا قالخیب دوشدو.
- آیی…
- قورخدون؟
- یوخ، جانیم. سن‌دن باشقا کیم وار کی ائوده قورخام؟!
- سحر- سحر ال قات‌می‌سان اؤزونه، نه بیشیریرسن؟
- سن گرک یاخشی قیدالاناسان، سحر یئمیینی موطلق یئمه‌لی‌سه‌ن!
- سن منی لاپ ببه ائله‌دین کی، – گولوب بوینون‌دان اؤپدوم.
باشینی آرخایا آتیب چینیمه سؤیکه‌دی:
- آز دانیش، نه دئییرم اونو دا ائله! دوغانا قدر سنی اؤزوم ایداره ائد‌جه‌م، – قهقهه چکیب گولدو.
- دوغانا قدر ها! – من ده گولمک‌دن اوغوندوم.
- گئت ال- اوزونو یو، گل چؤریینی یئ، تئز!
***
- چؤریی اؤزون آلمی‌سان؟
- بس کیم آلاجاق؟ گؤزلییدیم سن اویاناسان؟
- اؤزوم دوشوب آلاردیم دا… دئییرم بیردن…
- هر شئی اعلا اولاجاق، گؤررسه‌ن! بیرینجی دفعه دئییل کی…
***
سحر یئمیینی یئییب اوتاغیما کئچدیم. عطیرشاه عطری قاریشمیش تمیز هاوانی ایچیمه چکدیم. ایستولومون اوستونده‌کی خصوصی سلیقه نظریم‌دن یایینمادی. اصلینده، همیشه بئله ایدی. اؤزوم بیر بالاجا پینتییه‌م، عالمی قاتیب- قاریشدیرماغیم وار. ایستولون اوستونه قرافینده سو، یانیندا دا ایستکان قویموشدو. بیر قابدا دا یویولموش، قاریشیق مئیوه. بالاجا لبلبی قابی دا همیشه‌کی کیمی چرزله دولو ایدی.
هه، نه آز، نه چوخ، دوز ایل یاریم بو شکیل‌ده بسلندیم. اوتاق رئژیمینده، خصوصی قوللوق اولونوردو. ائوین بوتون آلیش- وئریشینی اؤزو ائدیر، نئجه‌سه هر شئیی ایداره ائدیردی. معیشتله باغلی بوتون پروبلئم و قایغیلاردان آزاد اولونموشدوم. گئجه‌لر یوخوم گلمیردی، گئج یاتماغا سوبای‌لیق‌دان عادت ائتمیشه‌م. ایندی ده اولان- قالان یوخوم چکیلمیشدی. آنجاق بو، اونو هئچ ناراحات ائتمیردی. شام یئمیین‌دن سونرا مطبخده یونگولواری ییر- ییغیش ائدیر، سس- کوی سالماماغا چالیشیردی. سحرلر من‌دن اول اویانیر، ناهار یئمیینه قدر حاضرلاییب قویوردو کی، من اویانانا ایشی قالماسین. حتی ائوده بارماقلارینین اوجوندا آددیملارینی ساییرمیش کیمی یئرییردی. یاتاق اوتاغینا کئچیب قاپینی اؤرته‌ن‌دن سونرا نه زامان بویلان‌سام، ایشیغی سؤندورمدیینی گؤروردوم. اول ائله بیلیردیم هله یاتماییب، سونرالار باشا دوشدوم کی، دقتی‌می چکمه‌سین دئیه، ایشیغی دا سؤن‌دورمه‌ییب یاتیرمیش.
***
موژده‌نی اؤزوم وئردیم. سئوینجین‌دن بوینوما آتیلیب اوشاق کیمی دیزلرینی بوکوب آیاقلارینی قالدیردی. بوینومو نئجه سیخمیش‌دی‌سا، نفسیم کسیلیردی. اؤزوم‌دن آرالاماق ایسته‌یه‌ن‌ده نه گؤرسه‌م یاخشی‌دیر؟ سن دئمه، اوزونو گیزلتمک اوچون سیخیبمیش منی برک- برک، آغلاییرمیش.
- آغلاما…نیه آغلاییرسان؟! – یاناقلارینین یاشینی سیلیب اوزون‌دن اؤپدوم.
- سئوینیرم…چوخ سئوینیرم!
- سن‌سیز نئجه اولاردیم؟
- بس من؟
- اینانمیرام یانیمدا اولدوغونا. اینانمیرام بو قدر یوکون عؤهده‌سین‌دن گلدییمیزه، – اللرینی قالدیریب اؤپدوم. اونا سئوینج‌دن آغلاماق نئجه یاراشیرمیش. گؤز یاشلاری جیلوه‌لنه- جیلوه‌لنه سوزولدوکجه، گؤزلری پار- پار پاریلداییردی.
- بیز بیرلیکده گوجلویوک، هر شئیین عؤهده‌سین‌دن گلجه‌ییک، هر شئیین! – دئدیم.
- هر شئیین! سنه چوخ گووه‌نیرم، اینانیرام! – دئییب الینی چینیمه قویدو، – یاخشی، بس‌دی شاعرلیک ائتدیک، هله ایشیمیز چوخ‌دور!
***
هر شئی گؤزلدییمیزدن ده یاخشی اولدو. دوستلار هامی‌سی ییغیشیب، بیزی تبریک ائتدیلر. سونرا سوبای واختی گؤروشدویوموز رئستوراندا بئش- آلتی دوستلا بیرلیکده گونو دئیه- گوله باشا ووردوق.
ائوه چاتاندا هاوا تزه‌جه قارالمیش‌دی. ایچری گیرر-گیرمز قوللارینی آچیب سئوینه- سئوینه یئرینده فیرلانیب:
- اریمین اوشاغی اولووووب!!! – دئیه قیشقیردی و گوله- گوله اؤزونو دیوانا آتدی.
- حیرصله‌ن‌دیرمه هاا، بیری ده اولار.
- اولسون، لاپ ائله ایکی‌سی اولسون!
گلیب یانیندا اوتوردوم. باشینی قوجاغیما قویوب دیزی‌می قوجاقلادی. ساچلارینی تومارلادیم. سوسوردو. اییلیب اوزونه باخدیم. گؤزلری خومارلانیردی.
- دور، دور آیاغا، یاتیرسان. گئدک یئرینده یات، بئله ناراحات اولاجاق‌سان.
میزیل‌دان‌دی. قالدیریب قولونا گیردیم. قوجاقلاییب یاتاق اوتاغینا آپاردیم. او گئجه تئز یاتدیق. ایکیمیز ده مؤحکم یورغون، آنجاق بیر او قدر ده راحت ایدیک. او، سینه‌مه قیسیلیب کؤرپه اوشاق کیمی یات‌دی. باشینی سینه‌مه قویاندا اؤزومو دونیانین ان گوج‌لو کیشی‌سی حیس ائدیره‌م، چوخ گووه‌ن‌لی اولورام. ائله بیلیرم الیم‌دن گلمه‌یه‌ن بیر ایش یوخ‌دو… یوخولو و یورغون اوزون‌دن خوشبخت‌لیک یاغیردی، زارافات دئییل، ایندی او تانینمیش یازیچینین آروادی، یوخ، یوخ، حیات یولداشی، یول یولداشی ایدی.
قایناق: http://azlit.net/?p=1055
ELNAZ EYVAZLI
Arvadımın ərinin uşağı
Bu, mənim balamdır. Boyu balacadır, bircə qarış, çəkisi də az. Onu dünyaya anası yox, mən gətirmişəm. Hə, hə, təəccüblənmə. Özü də on səkkiz aya, yəni il yarıma. Heç nə yeyib-içmir. Ana südü görməyib. Əslində, arvadım da, mən də özümüzü belə bir olaya hazırlamışdıq.
Günlərin bir günü arvadımla film izləyirdik. O, divanda oturmuşdu, mən də başımı dizinə qoyub uzanmışdım. Bəlkə də, baxmısan bu filmə, adı “Romantik”. Çox kədərli məqamları var. Arada şərh etmək istəsəm də, edə bilmirdim. Səsim əsirdi. O danışmırdı. Hərdən çox astadan burnunu çəkməyindən, saçlarımı qarışdıra-qarışdıra başımı sığallayan əlini qaldırıb-endirməyindən ağladığını anladım. Ancaq heç nə demədim, çünki özüm də ağlayırdım. Elə ağlaya-ağlaya da dedim:
- Mən hamiləyəm…
- ….
- Eşidirsən? – yanpörtü başımı qaldırıb üzünə baxdım. Lampa işığında parlayan göz yaşları yanağı boyunca süzülüb yaxasına töküldü. Əyilib alnımdan öpdü. Mən də onun pambıq əllərindən öpüb yerimdə dikəldim. Gözlərinin dərinliyində gizlənən kədərdən əsər-əlamət qalmamışdı. Baxışları az qala qəhqəhə çəkib gülürdü.
- Şükürlər olsun! Sən bacaracaqsan! İnanıram sənə, sən güclüsən!
- Kömək edəcəksən?
- Əlbəttə, edəcəm! Elə şey olar?! Əlini ağdan-qaraya vurmaq yox, eşidirsən? Bazara-dükana da özüm gedəcəm.
- Sənə çətin olacaq amma…
- Olmaz, dəlisən sən? Bəs bir-birimizə nə gündə gərəyik?!
- Canım mənim…- üzünü ovuclarıma alıb dodaqlarımı dodaqlarına yaxınlaşdırdım. Gözlərini yumub məst oldu…
O gecə sevincimizdən səhərə qədər yatmadıq. Gələcəklə bağlı planlar qurduq. Balamızı necə ortaya çıxaracaq, camaata nə deyəcəyik…hamısından danışdıq. Səhər açılanda yuxuya getdik. Arvadım sinəmə qısılıb körpə uşaq kimi yatmışdı. O, başını sinəmə qoyanda özümü dünyanın ən güclü kişisi hiss edirəm, çox güvənli oluram. Elə bilirəm əlimdən gəlməyən bir iş yoxdu… Nəfəsinin istisinə xumarlanıb nə vaxt yuxuya getdim, bilmədim.
Səhər başqa cür açıldı sanki. Yuxudan durub gördüm ki, yanımda yoxdu. Yerimin içində möhkəmcə dartınıb qol-qabırğamı açdım. Qalxıb dəhlizə çıxanda, anladım ki, yuxudan çox tez oyanıb. İş otağımın açıq qapısından içəri boylandım. Stulu qaldırıb masanın üstünə qoymuşdu, deməli, döşəmə silinib. Pəncərə açıq idi. Pəncərənin qarşısındakı dibçək gülləri çox güman ki, sulanmışdı.
Mətbəxin qapısını açdım, nəsə bişirirdi. Asta-atsa yaxınlaşıb belini qucaqladım. Yüngülcə barmaqlarının ucunda qalxıb düşdü.
- Ayy…
- Qorxdun?
- Yox, canım. Səndən başqa kim var ki evdə qorxam?!
- Səhər-səhər əl qatmısan özünə, nə bişirirsən?
- Sən gərək yaxşı qidalanasan, səhər yeməyini mütləq yeməlisən!
- Sən məni lap bəbə elədin ki, – gülüb boynundan öpdüm.
Başını arxaya atıb çiynimə söykədi:
- Az danış, nə deyirəm onu da elə! Doğana qədər səni özüm idarə edəcəm, – qəhqəhə çəkib güldü.
- Doğana qədər ha! – mən də gülməkdən uğundum.
- Get əl-üzünü yu, gəl çörəyini ye, tez!
***
- Çörəyi özün almısan?
- Bəs kim alacaq? Gözləyəydim sən oyanasan?
- Özüm düşüb alardım da… Deyirəm birdən…
- Hər şey əla olacaq, görərsən! Birinci dəfə deyil ki…
***
Səhər yeməyini yeyib otağıma keçdim. Ətirşah ətri qarışmış təmiz havanı içimə çəkdim. Stolumun üstündəki xüsusi səliqə nəzərimdən yayınmadı. Əslində, həmişə belə idi. Özüm bir balaca pintiyəm, aləmi qatıb-qarışdırmağım var. Stolun üstünə qrafində su, yanında da stəkan qoymuşdu. Bir qabda da yuyulmuş, qarışıq meyvə. Balaca ləbləbi qabı da həmişəki kimi çərəzlə dolu idi.
Həə, nə az, nə çox, düz il yarım bu şəkildə bəsləndim. Otaq rejimində, xüsusi qulluq olunurdu. Evin bütün alış-verişini özü edir, necəsə hər şeyi idarə edirdi. Məişətlə bağlı bütün problem və qayğılardan azad olunmuşdum. Gecələr yuxum gəlmirdi, gec yatmağa subaylıqdan adət etmişəm. İndi də olan-qalan yuxum çəkilmişdi. Ancaq bu, Onu heç narahat etmirdi. Şam yeməyindən sonra mətbəxdə yüngülvari yır-yığış edir, səs-küy salmamağa çalışırdı. Səhərlər məndən əvvəl oyanır, nahar yeməyinə qədər hazırlayıb qoyurdu ki, mən oyanana işi qalmasın. Hətta evdə barmaqlarının ucunda addımlarını sayırmış kimi yeriyirdi. Yataq otağına keçib qapını örtəndən sonra nə zaman boylansam, işığı söndürmədiyini görürdüm. Əvvəl elə bilirdim hələ yatmayıb, sonralar başa düşdüm ki, diqqətimi çəkməsin deyə, işığı da söndürməyib yatırmış.
***
Müjdəni özüm verdim. Sevincindən boynuma atılıb uşaq kimi dizlərini büküb ayaqlarını qaldırdı. Boynumu necə sıxmışdısa, nəfəsim kəsilirdi. Özümdən aralamaq istəyəndə nə görsəm yaxşıdır? Sən demə, üzünü gizlətmək üçün sıxıbmış məni bərk-bərk, ağlayırmış.
- Ağlama…niyə ağlayırsan?! – yanaqlarının yaşını silib üzündən öpdüm.
- Sevinirəm…çox sevinirəm!
- Sənsiz necə olardım?
- Bəs mən?
- İnanmıram yanımda olduğuna. İnanmıram bu qədər yükün öhdəsindən gəldiyimizə, – əllərini qaldırıb öpdüm. Ona sevincdən ağlamaq necə yaraşırmış. Göz yaşları cilvələnə-cilvələnə süzüldükcə, gözləri par-par parıldayırdı.
- Biz birlikdə güclüyük, hər şeyin öhdəsindən gələcəyik, hər şeyin! – dedim.
- Hər şeyin! Sənə çox güvənirəm, inanıram! – deyib əlini çiynimə qoydu, – yaxşı, bəsdi şairlik etdik, hələ işimiz çoxdur!
***
Hər şey gözlədiyimizdən də yaxşı oldu. Dostlar hamısı yığışıb, bizi təbrik etdilər. Sonra subay vaxtı görüşdüyümüz restoranda beş-altı dostla birlikdə günü deyə-gülə başa vurduq.
Evə çatanda hava təzəcə qaralmışdı. İçəri girər-girməz qollarını açıb sevinə-sevinə yerində fırlanıb:
- Ərimin uşağı oluuuub!!! – deyə qışqırdı və gülə-gülə özünü divana atdı.
- Hirsləndirmə haa, biri də olar.
- Olsun, lap elə ikisi olsun!
Gəlib yanında oturdum. Başını qucağıma qoyub dizimi qucaqladı. Saçlarını tumarladım. Susurdu. Əyilib üzünə baxdım. Gözləri xumarlanırdı.
- Dur, dur ayağa, yatırsan. Gedək yerində yat, belə narahat olacaqsan.
Mızıldandı. Qaldırıb qoluna girdim. Qucaqlayıb yataq otağına apardım. O gecə tez yatdıq. İkimiz də möhkəm yorğun, ancaq bir o qədər də rahat idik. O, sinəmə qısılıb körpə uşaq kimi yatdı. Başını sinəmə qoyanda özümü dünyanın ən güclü kişisi hiss edirəm, çox güvənli oluram. Elə bilirəm əlimdən gəlməyən bir iş yoxdu…Yuxulu və yorğun üzündən xoşbəxtlik yağırdı, zarafat deyil, indi o tanınmış yazıçının arvadı, yox, yox, həyat yoldaşı, yol yoldaşı idi.
Qaynaq: http://azlit.net/?p=1055
Arvadımın ərinin uşağı
Bu, mənim balamdır. Boyu balacadır, bircə qarış, çəkisi də az. Onu dünyaya anası yox, mən gətirmişəm. Hə, hə, təəccüblənmə. Özü də on səkkiz aya, yəni il yarıma. Heç nə yeyib-içmir. Ana südü görməyib. Əslində, arvadım da, mən də özümüzü belə bir olaya hazırlamışdıq.
Günlərin bir günü arvadımla film izləyirdik. O, divanda oturmuşdu, mən də başımı dizinə qoyub uzanmışdım. Bəlkə də, baxmısan bu filmə, adı “Romantik”. Çox kədərli məqamları var. Arada şərh etmək istəsəm də, edə bilmirdim. Səsim əsirdi. O danışmırdı. Hərdən çox astadan burnunu çəkməyindən, saçlarımı qarışdıra-qarışdıra başımı sığallayan əlini qaldırıb-endirməyindən ağladığını anladım. Ancaq heç nə demədim, çünki özüm də ağlayırdım. Elə ağlaya-ağlaya da dedim:
- Mən hamiləyəm…
- ….
- Eşidirsən? – yanpörtü başımı qaldırıb üzünə baxdım. Lampa işığında parlayan göz yaşları yanağı boyunca süzülüb yaxasına töküldü. Əyilib alnımdan öpdü. Mən də onun pambıq əllərindən öpüb yerimdə dikəldim. Gözlərinin dərinliyində gizlənən kədərdən əsər-əlamət qalmamışdı. Baxışları az qala qəhqəhə çəkib gülürdü.
- Şükürlər olsun! Sən bacaracaqsan! İnanıram sənə, sən güclüsən!
- Kömək edəcəksən?
- Əlbəttə, edəcəm! Elə şey olar?! Əlini ağdan-qaraya vurmaq yox, eşidirsən? Bazara-dükana da özüm gedəcəm.
- Sənə çətin olacaq amma…
- Olmaz, dəlisən sən? Bəs bir-birimizə nə gündə gərəyik?!
- Canım mənim…- üzünü ovuclarıma alıb dodaqlarımı dodaqlarına yaxınlaşdırdım. Gözlərini yumub məst oldu…
O gecə sevincimizdən səhərə qədər yatmadıq. Gələcəklə bağlı planlar qurduq. Balamızı necə ortaya çıxaracaq, camaata nə deyəcəyik…hamısından danışdıq. Səhər açılanda yuxuya getdik. Arvadım sinəmə qısılıb körpə uşaq kimi yatmışdı. O, başını sinəmə qoyanda özümü dünyanın ən güclü kişisi hiss edirəm, çox güvənli oluram. Elə bilirəm əlimdən gəlməyən bir iş yoxdu… Nəfəsinin istisinə xumarlanıb nə vaxt yuxuya getdim, bilmədim.
Səhər başqa cür açıldı sanki. Yuxudan durub gördüm ki, yanımda yoxdu. Yerimin içində möhkəmcə dartınıb qol-qabırğamı açdım. Qalxıb dəhlizə çıxanda, anladım ki, yuxudan çox tez oyanıb. İş otağımın açıq qapısından içəri boylandım. Stulu qaldırıb masanın üstünə qoymuşdu, deməli, döşəmə silinib. Pəncərə açıq idi. Pəncərənin qarşısındakı dibçək gülləri çox güman ki, sulanmışdı.
Mətbəxin qapısını açdım, nəsə bişirirdi. Asta-atsa yaxınlaşıb belini qucaqladım. Yüngülcə barmaqlarının ucunda qalxıb düşdü.
- Ayy…
- Qorxdun?
- Yox, canım. Səndən başqa kim var ki evdə qorxam?!
- Səhər-səhər əl qatmısan özünə, nə bişirirsən?
- Sən gərək yaxşı qidalanasan, səhər yeməyini mütləq yeməlisən!
- Sən məni lap bəbə elədin ki, – gülüb boynundan öpdüm.
Başını arxaya atıb çiynimə söykədi:
- Az danış, nə deyirəm onu da elə! Doğana qədər səni özüm idarə edəcəm, – qəhqəhə çəkib güldü.
- Doğana qədər ha! – mən də gülməkdən uğundum.
- Get əl-üzünü yu, gəl çörəyini ye, tez!
***
- Çörəyi özün almısan?
- Bəs kim alacaq? Gözləyəydim sən oyanasan?
- Özüm düşüb alardım da… Deyirəm birdən…
- Hər şey əla olacaq, görərsən! Birinci dəfə deyil ki…
***
Səhər yeməyini yeyib otağıma keçdim. Ətirşah ətri qarışmış təmiz havanı içimə çəkdim. Stolumun üstündəki xüsusi səliqə nəzərimdən yayınmadı. Əslində, həmişə belə idi. Özüm bir balaca pintiyəm, aləmi qatıb-qarışdırmağım var. Stolun üstünə qrafində su, yanında da stəkan qoymuşdu. Bir qabda da yuyulmuş, qarışıq meyvə. Balaca ləbləbi qabı da həmişəki kimi çərəzlə dolu idi.
Həə, nə az, nə çox, düz il yarım bu şəkildə bəsləndim. Otaq rejimində, xüsusi qulluq olunurdu. Evin bütün alış-verişini özü edir, necəsə hər şeyi idarə edirdi. Məişətlə bağlı bütün problem və qayğılardan azad olunmuşdum. Gecələr yuxum gəlmirdi, gec yatmağa subaylıqdan adət etmişəm. İndi də olan-qalan yuxum çəkilmişdi. Ancaq bu, Onu heç narahat etmirdi. Şam yeməyindən sonra mətbəxdə yüngülvari yır-yığış edir, səs-küy salmamağa çalışırdı. Səhərlər məndən əvvəl oyanır, nahar yeməyinə qədər hazırlayıb qoyurdu ki, mən oyanana işi qalmasın. Hətta evdə barmaqlarının ucunda addımlarını sayırmış kimi yeriyirdi. Yataq otağına keçib qapını örtəndən sonra nə zaman boylansam, işığı söndürmədiyini görürdüm. Əvvəl elə bilirdim hələ yatmayıb, sonralar başa düşdüm ki, diqqətimi çəkməsin deyə, işığı da söndürməyib yatırmış.
***
Müjdəni özüm verdim. Sevincindən boynuma atılıb uşaq kimi dizlərini büküb ayaqlarını qaldırdı. Boynumu necə sıxmışdısa, nəfəsim kəsilirdi. Özümdən aralamaq istəyəndə nə görsəm yaxşıdır? Sən demə, üzünü gizlətmək üçün sıxıbmış məni bərk-bərk, ağlayırmış.
- Ağlama…niyə ağlayırsan?! – yanaqlarının yaşını silib üzündən öpdüm.
- Sevinirəm…çox sevinirəm!
- Sənsiz necə olardım?
- Bəs mən?
- İnanmıram yanımda olduğuna. İnanmıram bu qədər yükün öhdəsindən gəldiyimizə, – əllərini qaldırıb öpdüm. Ona sevincdən ağlamaq necə yaraşırmış. Göz yaşları cilvələnə-cilvələnə süzüldükcə, gözləri par-par parıldayırdı.
- Biz birlikdə güclüyük, hər şeyin öhdəsindən gələcəyik, hər şeyin! – dedim.
- Hər şeyin! Sənə çox güvənirəm, inanıram! – deyib əlini çiynimə qoydu, – yaxşı, bəsdi şairlik etdik, hələ işimiz çoxdur!
***
Hər şey gözlədiyimizdən də yaxşı oldu. Dostlar hamısı yığışıb, bizi təbrik etdilər. Sonra subay vaxtı görüşdüyümüz restoranda beş-altı dostla birlikdə günü deyə-gülə başa vurduq.
Evə çatanda hava təzəcə qaralmışdı. İçəri girər-girməz qollarını açıb sevinə-sevinə yerində fırlanıb:
- Ərimin uşağı oluuuub!!! – deyə qışqırdı və gülə-gülə özünü divana atdı.
- Hirsləndirmə haa, biri də olar.
- Olsun, lap elə ikisi olsun!
Gəlib yanında oturdum. Başını qucağıma qoyub dizimi qucaqladı. Saçlarını tumarladım. Susurdu. Əyilib üzünə baxdım. Gözləri xumarlanırdı.
- Dur, dur ayağa, yatırsan. Gedək yerində yat, belə narahat olacaqsan.
Mızıldandı. Qaldırıb qoluna girdim. Qucaqlayıb yataq otağına apardım. O gecə tez yatdıq. İkimiz də möhkəm yorğun, ancaq bir o qədər də rahat idik. O, sinəmə qısılıb körpə uşaq kimi yatdı. Başını sinəmə qoyanda özümü dünyanın ən güclü kişisi hiss edirəm, çox güvənli oluram. Elə bilirəm əlimdən gəlməyən bir iş yoxdu…Yuxulu və yorğun üzündən xoşbəxtlik yağırdı, zarafat deyil, indi o tanınmış yazıçının arvadı, yox, yox, həyat yoldaşı, yol yoldaşı idi.
Qaynaq: http://azlit.net/?p=1055
No comments:
Post a Comment