Oct 17, 2019

از چشمه صلح خون جاریست

محمد حسین یحیایی
از مدت ها پیش زمزمه مداخله در مناطق شمالی سوریه و حمله به پایگاه های یگان های مدافع خلق، پ ک ک و دیگر گروه ها (پ ی گ ، پ ی د و پ ک ک )مطرح بود و بگوش می رسید، اردوغان رئیس جمهور ترکیه در مداخلات و حملات پیشین ( سپر فرات، شاخه زیتون و... ) از این جمله استفاده کرده بود « آنسیزین بیر گجه گله بیلیریم ،به ناگهان شبی وارد می شوم » و این بار هم آن را بکار برد و در 9 اکتبر هواپیماهای جنگی ترکیه به برخی از شهرهای شمالی سوریه که در کنترل کرد ها بود حمله کرد( راس العین و ... ) در پی آن نیروهای زمینی به همراه ارتش آزادی بخش سوریه که نام خود را به ارتش ملی سوریه تغییر داد وارد عمل شد و به سرعت خود را به شرق رودخانه فرات رساند.
در این مدت تعداد زیادی از طرفین کشته شده ( بر اساس گزارش رادیو تلویزیون ترکیه تا روز 6 عملیات 560 نفر از نفرات نیرو های کرد به هلاکت رسیده و تعدادی هم در شهر های ترکیه« نوسیبین و سروچ » که غیر نظامی بودند بر اثر شلیک توپخانه از سوی کرد ها کشته شدند از تعداد کشته های ارتش ترکیه و نفرات ارتش ملی که از حمایت ترکیه برخوردارند رقمی منتشر نشده است ) و کشتار همچنان ادامه دارد در نتیجه عملیات نظامی ترکیه در آنسوی مرز ها که نام « جشمه صلح » به ان داده شده تبدیل به چشمه خونی شده است که همچنان خون در آن جاریست.
اردوغان رئیس جمهور ترکیه در سخنرانی خود در استانبول گفت: ما غیر نظامی ها را هدف قرار نمی دهیم، اگر این کار را می کردیم بسیار سریع تک تک تروریست ها را نابود می کردیم، عملیات ما جنگ با تروریست هاست، این عملیات تا تامین امنیت ترکیه ادامه خواهد یافت، ما خواهان منطقه حائل برای اسکان 3 میلیون و 600 هزار آواره سوری هستیم تا کریدور امنیتی ترکیه شکل گیرد، به نظر می رسد ترکیه برای ورود به سوریه موافقت برخی از قدرت های جهانی مانند ایالات متحده و فدراسیون روسیه و قدرت های منطقه ای مانند ایران را بدست آورده، سپس به این حمله دست زده است، در این راستا از مدت ها پیش مداخله ترکیه در سوریه از سوی مقامات بلند پایه ترکیه به زبان می آمد و چند روز پیش از حمله هم با فرمان « ترامپ » رئیس جمهور آمریکا سربازان ایالات متحده منطقه را ترک کردند و مقامات و فرماندهان سازمان های کرد اعلام کردند که آمریکا از پشت به ما خنجر زد و به ما خیانت کرد.
ترکیه پیش از حمله و عملیات چشمه صلح موافقت نامه « آدانا » را یاد آور شد که در سال 1998 با دولت سوریه به امضا رساند، این توافقنامه با میانگیجری مصر ( حسنی مبارک رئیس جمهور وقت ) و ایالات متحده ( بیل کلینتون رئیس جمهور وقت ) برقرار شد و از ان سال به اجرا در آمد، چند روز پیش از این توافقنامه « عبداله اوجالان » بنیان گذار و رهبر پ ک ک که سال ها در سوریه پایگاه ساخته بود و نیرو های کرد را در آن آموزش می داد از آن کشور اخراج شد و بعد از گذر از چند کشور در کنیا دستگیر و به ترکیه برگردانده شد که هنوز هم در جزیره « آمرالی » زندانی است. بر اساس این توافقنامه بین جمهوری ترکیه و جمهوریه عربی سوریه، سوریه متعهد می شود مانع از اقامت، آموزش، لژستیک، حمل و نقل و حمل اسلحه از سوی نیرو های پ ک ک در خاک خود شود و ترکیه هم متعهد می شود حق آبه سوریه را از آب فرات تامین کند، حجم این توافقنامه در سال 2010 گسترش یافت ولی با آغاز بهار عربی و مداخله نیروهای ارتجاعی در سوریه و تشکیل دولت خود خوانده اسلامی ( داعش ) اجرای آن از سوی طرفین غیر ممکن و غیر قابل اجرا شد.
با تشکیل دولت اسلامی داعش در بخشی از خاک سوریه و تضعیف دولت مرکزی سوریه ( بشار اسد ) در بخش شمالی دولت خود مختار کردستان جنوبی و غربی شکل گرفت و میلیتان های آن مبارزه و جنگ خود را با دولت اسلامی داعش با همکاری ایالات متحده، روسیه و دیگر کشور ها پیش بردند و نیرو های خود را یگان های مدافع خلق نامیدند و در مدت کوتاهی امتیازات فراوانی که سال ها محروم از آن بود از دولت مرکزی سوریه دریافت کردند. هرچند دولت مرکزی سوریه و دیگر دولت های منطقه این دولت خود مختار را به رسمیت نشناخت ولی این دولت به فعالیت های اقتصادی ، انتظامی، امنیتی و... خود ادامه داد در همه این مدت دولت ترکیه و اردوغان به شدت با دولت خود مختار کرد مخالفت کرد و گفت با کاربرد زور مانع از تشکیل آن خواهد شد زیرا منافع و امنیت ترکیه را به خطر می اندازد.
با تشکیل این دولت خود مختار کریدوری از دولت ها خود مختار در جنوب ترکیه شکل می گرفت که از ایران آغاز می شد و به دریای مدیترانه می رسید که در آن صورت زمینه فروش نفت منطقه فراهم می آمد و دیگر نیازی به گذرگاه ترکیه نبود.
ترکیه با عملیات پیشین غرب رودخانه فرات را بدست گرفته بود و حالا در نظر داشت به بخش شرقی رودخانه فرات دست یابد، از آن رو عملیات خود را با پهباد ها برای شناسایی و با حملات هوایی از سوی هواپیماهای جنگی اف 16 ها ( 9 اکتبر ) آغاز کرد و شهر های راس العین و تل ابیض را به شدت بمباران کرد و به دنبال آن نیرو های زمینی همراه با نفرات ارتش ملی سوریه وارد این شهر شدند. ترکیه پیشتر ها اعلام کرده بود که تا عمق 30 تا 35 کیلومتر وارد خواهد شد. حمله ترکیه به خاک سوریه هر چند مورد انتقاد برخی از کشور های اروپایی قرار گرفت ولی از حمایت پیمان ناتو ( جنس ستولتنتبرگ ریاست ناتو ) برخوردار شد و ترامپ رئیس جمهور آمریکا با تهدید اقتصادی ترکیه به کرد ها پیشنهاد کرد منطقه را ترک کنند. بعد از حمله ترکیه 6 کشور اروپایی شورای امنیت سازمان ملل درخواست نشست اضطراری کرد که نشست شورای امنیت سازمان ملل بدون نتیجه و تصمیم پایان یافت.
با مداخله نظامی ترکیه به منطقه که با زضایت ضمنی سوریه و روسیه همراه بود و نیرو های کرد را در تنگنا قرار می داد تا زمینه نزدیکی آنها را به سوریه و روسیه فراهم آورد، نیرو های دمکراتیک کرد تمایل خود را به حکومت مرکزی و بشار اسد نشان دادند و مذاکرات بین آنها آغاز شد، به نظر می رسد بشار اسد خشنود از آن توافق کرده است که برخی از نیرو های کرد در ارتش سوریه ادغام شوند و ارتش پنجم را در منطقه تشکیل دهند که مورد حمایت فدراسیون روسیه باشد. در این راستا « سانا » خبرگزاری رسمی سوریه یکشنبه 21 مهر ماه ( 13 اکتبر ) گزارش کرد که نیرو های نظامی سوریه به بخش شمالی کشور و به شهر های عفرین، منبچ و کوبانی اعزام شدند تا مانع از پیشروی نیروی های ترکیه و همپیمانان آنها شوند. هنوز گزارشی از رسیدن آنان به منطقه نرسیده و مخابره نشده است ولی نگرانی از تشدید تنش بویژه با فرار و پراکنده شدن نیرو های داعش در منطقه افزایش یافته است..
در پایان باید یادآور شد که با ترور نمی توان به قلب مردم نفوذ کرد، پایگاه اجتماعی ساخت و منافع آنان را تامین کرد و از سوی دیگر هم با حمله و لشگر کشی نمی توان یک ملتی را نابود کرد و منطقه را پاک سازی نمود، جغرافیای سیاسی منطقه بگونه ای است که گروه ها ، اقوام و ملل گوناگون با زبان، فرهنگ، باور دینی و مذهبی و ...در کنار هم زندگی می کنند، این اقوام و ملل گاهی در دو سوی مرز قرار دارند که در مواردی با تحریک بیگانگان و سود جویان داخلی نسبت به هم دشمنی می ورزند، در هر جنگ و برخورد نظامی در منطقه هزاران نفر جان می بازند و میلیون ها نفر آواره می شوند و زیر ساخت هایی که محصول دهها سال رنج و کار است نابود می شود، راه برون رفت بدون در نظر گرفتن مرز های قراردادی، گسترش همبستگی بین این ملل و اقوام و مبارزه با ارتجاع، تاریک اندیشی و خرافات پرستی در منطقه است...

محمد حسین یحیایی   
mhyahyai@yahoo.se.

No comments: