تهاجم اقتصادی، و دروغ های شیمیایی

عصمت اؤزچلیک - ترجمه ی:  علی قره جه لو

سرنوشت ترکیه، ایران، و روسیه به نقطه مشترکی رسید.  اقتصاد هرسه کشور در معرض تهاجم "بین المللی" است.  ابعاد تهاجم، بعد از گردهمایی پوتین، اردوغان و روحانی در ترکیه {4 آوریل} گسترش پیدا کرد. اگر خطاهای داخلی ترکیه را نیز بدان اضافه کنیم، تاثیر آن روز افزون تر می شود.  تهاجم جدی است، و ترجیح دیگری جزء مقابله متحد در برابر تهاجم نیز، وجود ندارد.

روسیه

روسیه با مشکلاتی که منشاء خارجی دارند  دست و پنجه نرم می کند.  مداخله مستقیم در حوادث سوریه، آمریکا را غافلگیر کرد.

 تحریم های اقتصادی، کاهش ارزش اوراق سهام، ارزش برابری پول ...  بدنبال هم بوقوع پیوستند.

وضعیت در ایران

آمریکا با تمام نیروی خود علیه ایران فشار می آورد.  به تحریم های اقتصادی که سالها بود ادامه داشت، اکنون تحریم های جدیدی اضافه می شود.  قبل از تحریم ها، یک  دلار برابر هزار ریال بود، در حال حاضر یک دلار بالای چهار هزار ریال است.  دولت ارزش دلار را در چهار هزار و دویست ریال تثبیت کرد، ولی در بازار آزاد، ارزش دلار بالای پنج هزار و هفتصد و پنجاه ریال است.  از این رو، دو نوع قیمت ارز بوجود آمد، و  بین ارز رسمی و ارز بازار تفاوت جدی پدید آمد. آمریکا در ایران روی عکس العمل مردم سیاست گذاری می کند.  با دامن زدن به بحران اقتصادی می خواهد مردم را بحرکت در آورد.  (1)

ترکیه

در ترکیه نیز سناریوی مشابهی دارد اجراء می شود.  جریان محاکمه "رضا ضراب" {بعد از بازداشت معاون "بانک خلق ترکیه"، هاکان آتیلا در نیویورک، با نام "دعوی هاکان آتیلا" معروف شد} در دادگاه منطقه ای ایالت نیویورک نیز، که دولت آمریکا از آن علیه ترکیه استفاده می کند، در رابطه با بحران اقتصادی ترکیه، تنظیم می شود.  چماق جریمه بانک های ترکیه  در هوا می چرخد،  تاکتیک "چماق" و " هویچ" در کار است.  برای جدا کردن ترکیه از ایران و روسیه{ جریانی که با کنفرانس آستانا آغاز شد} به هر کاری دست می زند.

چین، وارد ماجرا می شود

حکومت گران روسیه و ایران به همه چیز واقف اند.  آنها مصمم هستند که در مقابل تهاجم اقتصادی، سیاسی و نظامی،  جبهه ی مقابله با تهاجم را تا حد ممکن گسترش دهند.  لذا، خواستار وارد شدن چین به ماجرا هستند.  تماس ها در این خصوص ادامه دارد.  اشاراتی وجود دارد که چین، در آینده نزدیک، بشکل قدرتمندی وارد صحنه خواهد شد.  هم در سوریه، و هم در منطقه.

دروغ ها

-  همزمان، بازهم  دروغ های "سیا" و "موساد" در صحنه است.  در جریان جنگ اول خلیج، تمام دنیا را با "پرنده های آلوده به نفت کویت" فریب داده بودند، و تلویزیون ها در خبرهای جنگ، از آن تصاویر استفاده کرده بودند.  در حالیکه، تصاویر مربوط به آلودگی، بر اثر غرق تانکر نفتی در سواحل  فرانسه بود، که ده سال قبل از جنگ خلیج اتفاق افتاده بود.

-  عراق به بهانه وجود سلاح های شیمیایی اشغال شد.  در حالیکه حتی ذره ای سلاح شیمیایی در عراق پیدا نشد.  وزیر خارجه وقت آمریکا "کالین پاول" نهایتا اعتراف کرد که، "سیا ما را فریب داد".  ولی دروغ سیا سبب نابودی بیش از یک میلیون عراقی شد، صدها هزار زن عراقی مورد تجاوز قرار گرفتند، و عراق ویران شد. (2)

اینبار نوبت سوریه است

اکنون همین تاکتیک را در سوریه می خواهند پیاده کنند.  ادعاهای استفاده حکومت اسد از سلاح های شیمیایی در "دوما" {گوتای شرقی}، در رسانه ها ظاهر شدند.  در حالیکه مدرکی در این زمینه وجود ندارد.  ترامپ در نقش، هم قاضی و هم مجری، از مجازات حکومت اسد صحبت می کند!

هم زمانی رخدادها

آمریکا در منطقه گیر کرده، و دنبال راه خروج است.  هم زمانی تهاجم اقتصادی علیه ترکیه، روسیه، چین و ایران، حتی تهاجم اقتصادی علیه اروپا، با دروغ های شیمیایی، قابل تامل است، و هر دو، روی یک سکه اند.  از یک طرف، وقتی روسیه و ایران که مستقیما در سوریه درگیرند، تحت فشار قرار گرفته اند، کشورهای اروپایی نیز برای وارد شدن به ائتلاف غرب بشکل فعال تحت فشار قرار می گیرند.

در این میان، ترکیه را نیز می خواهند با ایجاد بحران اقتصادی و چماق رضا ضراب "اقناع" کنند.  ولی اینبار آشکار است که برایشان گران تمام خواهد شد.  تحولات در این راستاست.  تعداد کشورهایی که می خواهند با آمریکا همراهی کنند، کمتر و کمتر می شود.  زیرا شرایط امروز با سالهای  1991 و 2003 بسیار متفاوت است!  (3)

توضیحات مترجم:

*  مقاله عصمت اؤزچلیک، گزارشگر دائمی "روزنامه آیدینلیک" در مجلس ترکیه، قبل از حمله نظامی مشترک آمریکا، انگلیس و فرانسه به سوریه، که به بهانه کاربرد سلاح شیمیایی انجام گرفت نوشته شده است. (12 آوریل 2018)  حملات نظامی علیه سوریه چه از طرف غرب، و چه از طرف اسرائیل، و نیز تحریم های اقتصادی علیه ایران، دارای هدف سیاسی مشترکی هستند.  در این میان، کشورهایی که، با تهدید، زور گوئی، و شانتاژ آمریکا مخالف بوده، و به نحوی آنرا رد می کنند، مورد تهدید نظامی و تحریم اقتصادی قرار می گیرند.  انعکاس این وضعیت، بویژه از دید یک تحلیل گر پر تجربه ترک، قابل دقت است.

1)  "بولند اسین اوغلو" تحلیل گر سیاسی ترک در این رابطه می نویسد:  "آمریکا بخاطر تداوم حاکمیت جهانی خود مجبور است مدام دست به جنگ بزند.  اگر با فشار و شانتاژ نتواند به هدف خود برسد، جنگ اجتناب ناپذیراست.  دلیل وجود هفتصد پایگاه نظامی آمریکا در چهارگوشه جهان همین است.  این پایگاهها به آمریکا امکان می دهد که هر لحظه آماده جنگ باشد.  جنگ برای آمریکا یک موضوع اقتصادی است.  به همین دلیل است که می گویند "جنگ بیزینس خوبی است".

سلاح آمریکا در زمان صلح، دلار است.  دلار ابزار اساسی حاکمیت مالی آمریکاست.  حاکمیت مالی آمریکا، کشورهایی را که از سیستم مالی آمریکا خارج می شوند، با مداخله "نیروی متحد وظیفه مشترک"  Combined Joint Task Force - Operation Inherent Resolve CJTF-OIR رو در رو می کند.

مداخله  CJTF-OIR  یا حکومت ها را تغییر میدهد، فرقی نمی کند، حتی آنهایی را که خود، سر قدرت آورده است، و یا از طریق فشار بر حکومت ها، تجدید نظر در سیاست آنها را مد نظر دارد.   اگر در این مورد هم موفقیتی بدست نیاورد، مستقیما به تهدید دست می زند.  سیاست امروز آمریکا در ایران براین اساس قرار دارد.

دلیل عمده دشمنی آمریکا با ایران، قرار نگرفتن ایران در چارچوب سیستم مالی آمریکاست.  ایران، مانند عربستان سعودی نفت خود را به دلار نمی فروشد.  آمریکا می داند، که اگر ایران را به تسلیم  وادارد، مانع بزرگی را در به زانو در آوردن روسیه و چین پشت سر خواهد گذاشت.  امروز، هدف سیاسی تهدیدهای نظامی و تحریم های اقتصادی علیه ایران، در جهت فلج کردن اقتصاد ایران، سازماندهی نارضایتی موجود در میان مردم با دست عوامل خود، و به حرکت در آوردن آن در جهت مقاصد خود، قرار دارد، همان کاری که زمانی بطور مدام در ترکیه انجام می داد.  ما چندین دهه همین سیاست های آمریکا در ترکیه را به مردم توضیح می دادیم، و افشاء می کردیم، ولی همیشه عده ای پیدا شده، و از ما می پرسیدند:  "برادر شما مگه به غیر از آمریکا چیز دیگری نمی دانید؟"  ولی امروز، بیش از 70% مردم ترکیه بشکل رادیکال علیه آمریکا هستند.

http://www.ilk-kursun.com/haber/360154/dogal-kararlilik-operasyonu-karargahlari

2)  عصمت اؤز چلیک در مقاله دیگری تحت عنوان، "2003 عراق، 2018 سوریه، فیلم همان فیلم است" {13 آوریل 2018} می نویسد:   "آمریکا با ادعای کاربرد سلاح شیمیایی توسط اسد می خواهد قشقرق راه انداخته و همه را علیه اسد بسیج کند.  کشتی های جنگی آمریکا به دستور ترامپ عازم آبهای منطقه شدند.  این وضعیت را از ژنرال های بازنشسته، متخصصین سیاست خارجی، و سفیران بازنشسته جویا شدم، همه آنها یک زبان پاسخ دادند:  "اسد پشت سرهم پیروزی بدست می آورد.  گوتای شرقی را از تروریست ها پاکسازی کرد.  نسبت به دیروز در جایگاه بسیار بهتری قرار دارد.  حکومت و ارتش سوریه اعتماد به نفس پیدا کردند.  حمایت مردمی از اسد کامل است.  دنیا دیگر می داند که اسد در قدرت خواهد ماند، و هر کشوری، محاسبه خود را باید روی این واقعیت قرار دهد.  آیا اسد آنقدر عقل خود را از دست داده است که در این شرایط از سلاح شیمیایی استفاده کند؟"

"آشکار است که دست های پنهان سیا و موساد در کار است.  آمریکا خود نیز می داند که با دروغ سلاح شیمیایی نمی تواند کسی را متقاعد کند.  آمریکا  در منطقه در حال باختن است.  با نشان دادن زور بازو می خواهد وضعیت را به نحوی اداره کند".

قبلا هم نوشتم، آمریکا به این سادگی شکست را قبول نخواهد کرد، و تاکید کردم، که آمریکا وارد "دوران دیوانگی" شده است، و اکنون دارد با سرعت در این مسیر پیش می رود.  ولی عکس العمل در مقابل دیوانگی آمریکا نیز شدید خواهد بود.  دلایلی نیز در این زمینه وجود دارد.  کشورهای منطقه هر وضعیتی را پیش بینی کرده و آماده شده اند.  عکس العمل مردم آمریکا در مقابل این دیوانگی چگونه خواهد بود نیز مسئله دیگری است.  مسلم است که جای "سیندروم ویتنام" را "سیندروم خاورمیانه" خواهد گرفت.  دنیا دیگر دنیای سابق نیست.  امیدوارم، آنهایی که ترکیه را اداره می کنند، خطاهای گذشته را تکرار نکنند.

https://www.aydinlik.com.tr/2003-irak-2018-suriye-film-ayni-film-ismet-ozcelik-kose-yazilari-nisan-2018

3)  عصمت اؤز چلیک همچنین در مقاله دیگری با عنوان "آکپ {AKP} ترکیه را به سمت هرج و مرج می راند" {22 آوریل 2018} می نویسد:   آکپ برای ماندن در قدرت به هرکاری دست خواهد زد.  آکپ ترکیه را به خطر می اندازد.   در اطراف مان این همه مشکلات است، و دشمنان در کمین نشسته اند، ولی آکپ فقط به فکر نجات خود است.  در 24 جون (روز انتخابات نابهنگام ریاست جمهوری) هر کی انتخاب شود، مشکلات پا برجا خواهند بود.  ولی با اطلاعاتی که به گوشمان می رسد، به نظر می رسد که به آمریکا قول هایی داده شده است. برای نجات از پیامدهای دادگاه رضا ضراب بعضی امتیازات داده خواهد شد:

-  همکاری با آمریکا در سوریه

-  بعهده گرفتن وظیفه جدید در عراق

-  بازگشت دوباره به میز مذاکره در قبرس

-  تعیین چارچوب برای سیاست "گشایش کرد"

دیدار هیئتی از آکپ همراه "افکان آلا" {وزیر کشورسابق} با "انستیتوی پیشرفت دموکراتیک " Democratic Progress Institute (DPI)  در لندن، که نهادی نزدیک به دولت پنهان انگلیس است {طرفدار سرسخت پروژه ی کردستان بزرگ} شک و شبهه ها در این زمینه را افزایش داده است.

https://www.aydinlik.com.tr/akp-turkiye-yi-kaosa-surukluyor-ismet-ozcelik-kose-yazilari-nisan- 2018

لینک اصل ترکی مقاله:

https://www.aydinlik.com.tr/ekonomik-saldiri-kimyasal-yalanlar-ismet-ozcelik-kose-yazilari-nisan-2018

آیا همه اینها تصادفی اند؟

عصمت اؤزچلیک

ترجمه ی:  علی قره جه لو

گروه "شاهین" ها در آمریکا  به مناصب حساسی دست یافتند.  "اسرائیل موجود در آمریکا" قوی ترشد.  ترامپ، قرار داد اتمی با ایران را یکطرفه باطل اعلام کرد.

سوریه:

در سوریه، در شرق رودخانه فرات "ارتش عرب" تاسیس می شود.  از مداخله ناتو صحبت می شود.  جای خطر داعش را خطرحضور ایران در منطقه گرفت.  آمریکا اعلام کرد، تا برطرف کردن خطر ایران در منطقه خواهد ماند.  به انبار کردن تسلیحات در شمال عراق  وسوریه  ادامه می دهد.  تلاش می کند، تا رسوایی استقلال برای "اسرائیل دوم" را تلافی کند.

تهاجم اقتصادی:

تهاجم اقتصادی علیه روسیه، ترکیه و ایران آغاز شد.  در هرسه کشور، از صعود قیمت ارز نمی توان جلوگیری کرد.  با بحران اقتصادی تلاش می شود تا نقشه هرج و مرج داخلی عملی گردد.  در عراق انتخابات شد.  میزان شرکت در انتخابات پائین و امنیت انتخاباتی وجود نداشت.

عراق:

در عراق انتخابات شد.  میزان شرکت در انتخابات پائین و امنیت انتخاباتی وجود نداشت.  در کرکوک، آرای ترکمان ها و عرب ها دزدیده شد.  تلاش می شود تا دموگرافی کرکوک تغییر یابد.  تنش در عراق بالاست.  می خواهند عراق را با تنش های  داخلی رو در رو کنند.

فلسطین:

همزمان، آمریکا، در 14 مه سفارت خود در اسرائیل را به قدس منتقل کرد.  فلسطینی ها بپا خاستند.  اسرائیل شروع به قتل عام کرد.  قدس تبدیل به مسئله روز جهان شد.

فعالیت ها تشدید شد:

فعالیت های آمریکا - اسرائیل در خصوص سوریه، ایران، ترکیه تشدید شد.  اردوغان به انگلستان رفت.  با محافل مالی جهان دیدار کرد.  از طرف دولت انگلستان در حدی که انتظار نمی رفت مورد استقبال قرار گرفت!  اردوغان در "چاتام هاووس" که نهادی نزدیک به سازمان اطلاعات انگلیس است سخنرانی نمود.  جایی که تصمیمات جدی در مورد خاورمیانه گرفته می شود.

هم زمانی رخدادها:

تمامی حوادث فوق در عرض یک ماه اتفاق افتادند.   در پشت همه آنها آمریکا و اسرائیل قرار دارند.  آیا فقط اینها هستند؟  همزمان با حوادث فوق، ترکیه به سمت "انتخابات نا بهنگام" سوق داده شد.  "دولت باهچلی" {رهبر "حزب حرکت ملی" MHP  و متحد حکومت آکپ} باز هم نقش کلیدی (!) بازی کرد.  ترکیه در همکاری با روسیه و ایران در منطقه بسیار تاثیرگذار بود، ولی اکنون با تصمیم به "انتخابات" به سوی کشمکش داخلی سمت گیری کرد.  اکنون همه با انتخابات درگیرند.  کاندیداهای ریاست جمهوری، احزاب سیاسی در میدان ها هستند.  دستور کار ترکیه عمدتا معطوف به مسائل داخلی است.  معلوم است، که هدف نیز همین بوده است.

دادگاه ضراب:

چه غریب است، دادگاه ضراب نیز، که علیه "هاکان آتیلا" رای داد در همان تاریخ است.  دادگاه ایالتی منطقه نیویورک، که دعواهای دولت امریکا در آنجا طرح می شود، هاکان آتیلا را به 32 ماه زندان محکوم کرد.  البته جریمه بانک های ترکیه نیز مسئله جدایی است.  دادگاه جرم را تثبیت کرد، و  اکنون وزارت خزانه داری آمریکا وارد ماجرا شده است.  علاوه بر آن، دعواهای دیگری نیز وجود دارند که جنبه غیر علنی دارند.  یعنی، تهدید علیه ترکیه ادامه دارد.  در روزهای آینده، آنها نیز علنی خواهند شد.

بعد از انتخابات:

اردوغان می گوید، اگر در انتخابات موفق نشویم، طرح ها و برنامه های  دیگری داریم؟  او می گوید: "اجازه نخواهیم داد ترکیه به بن بست برسد".  اظهارات اردوغان سبب سردرگمی شده است، کسی نمی داند قصدش چیست.  در این میان، محافلی روی هرج و مرج بعد از انتخابات حساب باز کرده اند.  حوادث یک ماه گذشته گیج کننده است.  آیا همه آنها تصادفی اند؟  آیا به نظر شما در اینجا غرابتی وجود ندارد؟

تضعیف ترکیه:

نقشه معلوم است.  نتیجه انتخابات هر چه باشد، هدف بی ثبات کردن ترکیه است. محافلی چنین حساب می کنند که اگر ترکیه را تضعیف کنند، می توانند ترکیه را وادار کنند تا طبق خواست های آنها حرکت کند.  وضعیت جدی است.  اما هم رئیس جمهور اردوغان، هم رهبران "آکپ"، وهم اپوزیسیون موجود در مجلس، با بنزین به مقابله آتش سوزی می روند.  این اواخر تعداد آنهایی که می گویند:

"عاقبت این وضعیت خوب نخواهد بود، اتوبوس در حال غلطیدن به پرتگاه است، همه سرنشین اتوبوس هستیم، بغیر از تشکیل یک حکومت ملی ترجیح دیگری وجود ندارد. حداقل به مدت دوسال یک حکومت ملی باید سرکار بیاید {متشکل از احزاب موجود}.  بعد از برطرف شدن بحران باز می توان پای انتخابات رفت"،  افزایش می یابد.  و این، راه عقلانیت است.