بهگمانم سال 1345 بود، یعنی هنگامی که در کلاس نخست دبیرستان (کلاس هفتم) بودم، که شاه به اردبیل آمد. از چندی پیش از آمدنش، شهر در تبوتاب بود: همه جا را آبوجارو میکردند، آذین میبستند، چراغانی میکردند، طاق نصرت میساختند، و میآراستند.
Gənclik illərimdən bir çox xatirəm var. Bu xatirələr yadıma düşəndə rəngi qaçmış köhnə filmlər kimi gözümün qabağından ötüb keçərlər. Ancaq, yadıma düşən xatirələrdən kimisi, elə bil dünən baş vermiş bir hadisə kimi, çox güclü olaraq məni, gənclik illərimə aparırlar. Bu xatirələrdən üçünü belə yazıları oxumağı sevənlər üçün burada yazıram.
اشعار زندان ناظم، در تاریکی ظلمانی ترین شبهای سرد و یخبندان زمستان، بهار زیبا و باطراوت و افقهای روشنِ نور و امید را و در دردناکترین و جانفرساترین دوره مبارزه و مقاومت، ظفر و پیروزی را نوید می دهد.
آذربایجان بؤیوک شاعیری یدالله (مفتون) امینینین آنادان اولماسینین 87 ایللیگینی (21 خرداد 1305) اورکدن تبریک دئیب شاعیره جان ساغلیغی و شادلیق آرزولاییریق.
سهندین اوستی قاردیر، آلتی قاندیر،
بو جوشقون درددن بیر گون یانار داغ.
87مین زادروز شاعر بزرگ آذربایجانی یدالله (مفتون) امینی را (21 خرداد 1305) صمیمانه تبریک میگوییم و برای ایشان تندرستی و شادی آرزو میکنیم.
تلخ و پر جوش، فغان میکند او:
بچههایم کو؟
جوجههایم کو؟
هرچه گل هست در این باغ جهان، پَرپَر باد
غنچههایم کو؟
Azərbaycan böyük şairi Yədulla (Məftun) Əmininin anadan olmasının 87 illiyini (11 iyun 1926) ürəkdən təbrik edib şairə can sağlığı və şadlıq arzulayırıq.
Səhəndin üstü qardır, altı qandır,
Bu coşqun dərddən bır gün yanar dağ.
او گئجه سئوینجیمیزدن سحره قدر یاتمادیق. گلهجکله باغلی پلانلار قوردوق. بالامیزی نئجه اورتایا چیخاراجاق، جاماعاتا نه دئیهجهییک… هامیسیندان دانیشدیق.
ELNAZ EYVAZLI
ARVADIMIN ƏRİNİN UŞAĞI
O gecə sevincimizdən səhərə qədər yatmadıq. Gələcəklə bağlı planlar qurduq. Balamızı necə ortaya çıxaracaq, camaata nə deyəcəyik…hamısından danışdıq.